Wersja z 09:16, 9 cze 2015 edytuj MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 835 013 edycji m MalarzBOT: William Pitt, 1. hrabia Chatham przeniesiono do William Pitt (1. hrabia Chatham) ← poprzednia edycja		Wersja z 09:43, 22 cze 2015 edytuj anuluj edycję MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 835 013 edycji m MalarzBOT: Wilhelm August Hanowerski, 1. książę Cumberland przeniesiono do Wilhelm August Hanowerski następna edycja →
Linia 106: W październiku [[1743]] r. podpisano francusko-hiszpański pakt familijny wymierzony przeciwko Wielkiej Brytanii. W lutym [[1744]] r. Francja wypowiedziała Anglii wojnę i rozpoczęła przygotowania do inwazji na Wyspy. Wiosenna burza rozpędziła jednak flotę inwazyjną i plan inwazji odłożono w czasie. W kwietniu Francja wypowiedziała również wojnę Marii Teresie. Armia francuska dowodzona przez [[Maurycy Saski\|Maurycego Saskiego]] wkroczyła do Niderlandów. W obecności króla Ludwika XV Francuzi zdobyli [[Courtai]], [[Menin]] i [[Ypres]]. Jednocześnie jednak armia austriacka zagroziła [[Alzacja\|Alzacji]]. Z tarapatów wyratowały Francję Prusy, które w [[1744]] r. wznowiły wojnę z Austrią. Rok [[1745]] to rok sukcesów Francuzów. [[1 maja]] Maurycy Saski pokonał Anglików [[Wilhelm August Hanowerski~~, 1. książę Cumberland~~\|księcia Cumberlanda]] pod [[bitwa pod Fontenoy\|Fontenoy]], w efekcie czego całe austriackie Niderlandy znalazły się pod kontrolą Francji. [[11 października]] [[1746]] r. Maurycy pokonał koalicjantów pod [[bitwa pod Raucoux\|Raucoux]] i dotarł do granic Holandii. [[17 kwietnia]] [[1747]] r. formalnie wypowiedziano jej wojnę. [[16 września]] Maurycy zdobył ważną twierdzę [[Bergem op Zoom]]. Sukcesy te były okupione jednak wielkimi stratami po obu stronach. W [[1748]] r. rozpoczęły się brytyjsko-francuskie rozmowy pokojowe. [[28 października]] [[1748]] r. podpisano pokój w [[Akwizgran]]ie. Wojna nie przyniosła Francji wymiernych korzyści. Stąd powstało popularne we Francji przysłowie „pracować dla króla pruskiego” (''travailler pour le roi de Prusse''), gdyż tylko Fryderyk II odniósł poważne korzyści z 8-letniej wojny, zajmując Śląsk. Po wojnie o sukcesję austriacką ukształtował się w Europie system przymierzy. Francja była sprzymierzona z Hiszpanią i Prusami. Celem sekretnej polityki Ludwika („[[Secret du Roi\|sekret króla]]”) było również wprowadzenie swojego kandydata na tron polski. Po kilku latach doszło jednak do wydarzenia, które zyskało nazwę „[[odwrócenie przymierzy\|odwrócenia przymierzy]]”. Cesarzowa Maria Teresa dążyła do rewanżu na Fryderyku II za utratę Śląska. Zawarła antypruski sojusz z [[władcy Rosji\|carycą]] [[Elżbieta Romanowa\|Elżbietą]]. Kanclerz Austrii, [[Wenzel Anton von Kaunitz]], zaproponował, aby ostatecznie pogrążyć Prusy, wciągnąć do sojuszu również Francję. Uważał on, że uporczywe bronienie Niderlandów i wpływów we Włoszech nie służy austriackim interesom, które znajdują się w środkowej Europie. Gabinet wersalski był jednak wierny sojuszowi z Prusami. Jednak gdy w [[16 stycznia]] [[1756]] r. Prusy podpisały traktat z Wielką Brytanią, we Francji uznano to za wiarołomstwo. [[1 maja]] [[1756]] r. podpisano w Wersalu traktat francusko-austriacki.

Ludwik XV: Różnice pomiędzy wersjami