Ion Antonescu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Removing Link FA template (handled by wikidata)
Nie podano opisu zmian
Linia 18:
}}
 
'''Ion Antonescu''' (ur. [[15 czerwca]] [[1882]] w [[Piteşti]], zm. [[1 czerwca]] [[1946]] r. w [[Jilava|Jilavie]]) – [[Rumunia|rumuński]] polityk, [[Marszałek (stopień wojskowy)|marszałek]] i [[faszyzm|faszystowski]] dyktator Rumunii w latach 1940-1944.
 
Antonescu pochodził ze średniozamożnej rodziny mieszczańskiej, która od kilku pokoleń rozwijała tradycje wojskowe. Za namową ojca wstąpił do szkoły wojskowej w [[Krajowa|Craiova]]. Po ukończeniu szkoły w 1904 r. w stopniu podporucznika wstąpił do armii rumuńskiej. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] jako oficer armii rumuńskiej. W 1918-1919 brał udział w stłumieniu rebelii chłopskiej w rejonie [[Gałacz]]a oraz walce z samozwańczą [[Węgierska Republika Rad|Węgierską Republiką Rad]]. Od 1933 był szefem Sztabu Generalnego, a od 1934 zarazem ministrem obrony Rumunii. Został zdymisjonowany i aresztowany w 1937, jednak w rok po tym zdarzeniu na skutek nacisków wywieranych na króla przez środowisko wojskowe został mianowany ministrem wojny Rumunii.
 
Od 1933 był szefem Sztabu Generalnego, a od 1934 zarazem ministrem obrony Rumunii. Został zdymisjonowany i aresztowany w 1937, jednak w rok po tym zdarzeniu na skutek nacisków wywieranych na króla przez środowisko wojskowe został mianowany ministrem wojny Rumunii.
 
== Okres II wojny światowej ==
Linia 31 ⟶ 29:
Gdy 12 kwietnia 1944 dotarła do niego propozycja sowiecka dotycząca zaprzestania działań wojennych, Antonescu pozostawił ją bez odpowiedzi. Po wkroczeniu do Rumunii [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] i klęsce rumuńskiej 4 Armii 23 sierpnia 1944 król Michał I próbował przekonać Antonescu do ogłoszenia zawieszenia broni. Gdy dyktator odmówił, został aresztowany i uwięziony, a sformowany przez króla rząd wydał rozkaz przerwania walk z Armią Czerwoną. Na żądanie [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] niedawny ''conducator'' został przekazany Sowietom i 3 września przewieziony do [[Moskwa|Moskwy]]. Jego proces rozpoczął się jednak w [[Bukareszt|Bukareszcie]] 6 maja 1946. Został skazany na [[kara śmierci|karę śmierci]] i [[rozstrzelanie|rozstrzelany]]. Wyrok wykonano 1 czerwca 1946 roku.
 
Odznaczony był m.in. niemieckim [[Krzyż Rycerski|Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego]] (6 sierpnia 1941). Został częściowo zrehabilitowany przez [[Nicolae Ceaușescu]] co było zgodne z [[nacjonalizm]]em i antyradzieckością Ceaușescu. Antonescu postrzegany był przez ówczesnych komunistów jako patriota który popełnił szereg błędów a nie jak się na ogół przyjęło jako zdrajca<ref>Katherine Verdery, ''National Ideology Under Socialism: Identity and Cultural Politics in Ceauşescu's Romania'',s.352, University of California Press, Berkeley, 1991, ISBN 0-520-20358-5.</ref>
Odznaczony był m.in. niemieckim [[Krzyż Rycerski|Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego]] (6 sierpnia 1941).
 
== Zobacz też ==