Patrice Lumumba: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Belissarius (dyskusja | edycje)
Linia 21:
Urodził się pod nazwiskiem Elias Okit'Asombo<ref>Hagendorens, MGR J (1975). Dictionnaire ɔtɛtɛla-français. Bandundu: Ceeba Publications. s. 275–76.</ref> w rodzinie rolnika Françoisa Tolenga Otetshima i jego żony, Julienne Wamato Lomendja w [[Onalua]] prowincji [[Kasai (prowincja)|Kasai]] na terenie [[Kongo Belgijskie|Konga Belgijskiego]]<ref>Kanyarwunga, Jean I N (2006). République démocratique du Congo : Les générations condamnées : Déliquescence d'une société précapitaliste. Paris: Publibook. s. 76. ISBN 9782748333435.</ref>. Był członkiem grupy etnicznej Tetela. Jego pierwotne nazwisko oznaczało "przeklętego dziedzica" i pochodziło od słów, okitɔ ("spadkobierca, następca") i asombó ("przeklęci lub zaczarowani ludzie, którzy umierają szybko")<ref>Hagendorens, MGR J (1975). Dictionnaire ɔtɛtɛla-français. Bandundu: Ceeba Publications. s. 309, 371.</ref>. Miał trzech braci (Charles Lokolonga, Émile Kalema i Louis Onema Pene Lumumba) i jednego brata przyrodniego (Tolenga Jean)<ref>Kanyarwunga, Jean I N (2006). République démocratique du Congo : Les générations condamnées : Déliquescence d'une société précapitaliste. Paris: Publibook. s. 76. ISBN 9782748333435.</ref>. Wychowywany w rodzinie [[katolicyzm|katolickiej]], ukończył szkołę podstawową prowadzoną przez [[protestantyzm|protestantów]], naukę kontynuował w szkole prowadzonej przez misjonarzy. W wieku 14 lat po przejściu rocznego szkolenia urzędniczego z wyróżnieniem rozpoczął pracę urzędnika pocztowego i dziennikarza w Leopoldville (obecnie [[Kinszasa]]) oraz Stanleyville (obecnie [[Kisangani]]) a okazjonalnie sprzedawał piwo. W 1951 ożenił się z Pauliną Opangu. W 1955 wstąpił do Belgijskiej Partii Liberalnej, w której pracował w redakcji dystrybuującej literaturę [[liberalizm|liberalną]]. W 1956 wydał książkę pt. "Le Congo, terre d’avenir, est-il menace?" w której postulował utworzenie "wspólnoty belgijsko-kongijskiej"{{r|ZAL}}<ref>Kanyarwunga, Jean I N (2006). République démocratique du Congo : Les générations condamnées : Déliquescence d'une société précapitaliste. Paris: Publibook. s. 76. ISBN 9782748333435.</ref>.
 
Po odbyciu trzytygodniowej podróży po [[Belgia|Belgii]] jeszcze w tym samym roku został aresztowany pod rzekomym zarzutem defraudacji. Jego dwuletniDwuletni wyrok złagodzono do dwunastu miesięcy, jak się następnie okazało Lumumba oddał jednak powierzone mu fundusze i w rezultacie został on wypuszczony z więzienia. Po zwolnieniu w 1958 współtworzył [[Kongijski Ruch Narodowy]], której to organizacji został następnie przewodniczącym. Celem organizacji było "zjednoczenie i zorganizowanie mas kongijskich w walce o poprawę ich losu, likwidację reżimu kolonialnego i wyzysku człowieka przez człowieka". Ruch nie miał charakteru rewolucyjnego, lecz [[pacyfizm|pacyfistyczny]] i niepodległościowy, a swoje założenia opierał na [[Deklaracja Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych|Deklaracji Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych]]. Ruch Narodowy rywalizował z partią ABAKO reprezentującą interesy plemienia Bakongo (czyli ''Stowarzyszenia Bakongo dla zjednoczenia, ekspansji i obrony języka Kikongo'') zorganizowaną przez niedoszłego duchownego [[Joseph Kasavubu|Josepha Kasavubu]]. ABAKO postulowało utworzenie w Kongu federacji, co zostało odrzucone przez Lumumbę, który uważał, że doprowadzi to do rozpadu państwa<ref>Kanyarwunga, Jean I N (2006). République démocratique du Congo : Les générations condamnées : Déliquescence d'une société précapitaliste. Paris: Publibook. s. 76. ISBN 9782748333435.</ref>{{r|ZAL}}.
 
Lumumba wraz z innymi przedstawicielami Ruchu reprezentował Kongo Belgijskie na Ogólnoafrykańskiej Konferencji Ludowej w [[Akra|Akrze]] w [[Ghana|Ghanie]] w grudniu 1958. Na międzynarodowej konferencji zorganizowanej przez [[panafrykanizm|panafrykańskiego]] prezydenta [[Kwame Nkrumah]]a z Ghany, Lumumba zostałprzekonał przekonanysię do idei panafrykańskiej. Już wówczas przyszły premier potrafił mówić w języku [[język tetela|tetela]], [[język francuski|francuskim]], [[suahili]], [[język lingala|lingala]] i [[Luba (język)|tshiluba]]<ref>Kanyarwunga, Jean I N (2006). République démocratique du Congo : Les générations condamnées : Déliquescence d'une société précapitaliste. Paris: Publibook. s. 76. ISBN 9782748333435.</ref>.
 
=== Droga do niepodległości ===