Druga Republika Hiszpańska: Różnice pomiędzy wersjami

{{cytat|Niedzielne wybory dobitnie pokazały mi, że nie ciesze się dziś miłością mojego ludu. Sumienie podpowiada mi, że nie jest to decyzja nieodwracalna, ponieważ starałem się zawsze służyć Hiszpanii, nawet w najtrudniejszych czasach koncentrując cały swój wysiłek na sprawach publicznych. Każdy król może się mylić i ja bez wątpienia również nieraz zbłądziłem; jednak nasza Ojczyzna była zawsze łaskawa dla tych którzy się mylili, chcąc dobrze.<br />Jestem królem Hiszpanii i jestem Hiszpanem. Potrafiłbym znaleźć sposób, żeby utrzymać w mocy moje królewskie prerogatywy, walcząc przeciwko tym, którzy się im sprzeciwiają. Ale zdecydowanie nie chcę rzucać jednego rodaka do walki z drugim w bratobójczej wojnie domowej. Nie wyrzekam się żadnego z moich praw, bo nie należą one do mnie, są dziedzictwem Historii; pewnego dnia Historia zażąda ode mnie, bym zdał sprawę z tego, jak ich strzegłem.<br />Mam nadzieję poznać prawdziwą wolę opinii publicznej, a dopóki Naród nie przemówi – zawieszam dobrowolnie wykonywanie mojej władzy królewskiej i wyjeżdżam z Hiszpanii, uznając ją za jedyną panią swojego losu.<br />Również teraz chcę wypełnić obowiązek, który mi dyktuje moja miłość do Ojczyzny. Proszę Boga, by równie głęboko, jak ja, czuli ją i wypełniali wszyscy Hiszpanie.|}}

[[Plik:77 aniversario 2 república eibar4.JPG|thumb|250px|Flaga republikańska podniesiona przed ratuszem w mieście Éibar w 75. rocznicę proklamacji Republiki]]

 

[[Alfons XIII Hiszpański]], mimo opuszczenia kraju, oficjalnie nie abdykował. Wyjechał do [[Paryż]]a, a później do [[Rzym]]u, w którym pozostał aż do śmierci. W [[Styczeń|styczniu]] [[1932]] abdykował na rzecz swojego trzeciego syna, [[Jan Burbon|Jana]]. Zmarł [[28 lutego]] [[1941]].

Skrzydło lewicy rewolucyjnej w [[Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza|PSOE]], reprezentowane przez [[Francisco Largo Caballero|Largo Caballero]] i innych polityków blisko związanych z [[UGT]], usiłowało zmobilizować tym przemówieniem masy robotników strasząc ich rewolucją [[Faszyzm|faszystowską]] na wzór [[Włochy|Włoch]] [[Benito Mussolini|Mussoliniego]] i [[Niemcy|Niemiec]] [[Adolf Hitler|Hitlera]]. Jednak działania te odniosły skutek odwrotny do zamierzonego – słowa [[Francisco Largo Caballero|Largo Caballero]] posłużyły za wymówkę generałom, którzy zorganizowali [[zamach stanu]].

 

 

* Republikański rząd premiera [[Manuel Azaña|Manuela Azaña]] podjął się bezprecedensowego wysiłku usiłując poprzez przedłużenie obowiązkowej edukacji urzeczywistnić przepisy Ustawy o Edukacji publicznej z [[1857]] roku, która zakładała objęcie obowiązkiem szkolnym każdego [[Hiszpania|Hiszpana]]. Żeby wcielić w życie postanowienia artykułu 26 Konstytucji zadekretowane zostało rozwiązanie [[Jezuici|zakonu Jezuitów]]. Dekret nie dotknął bezpośrednio własności zakonu, jednak usunął ich z instytucji edukacyjnych. W sumie 3900 szkół religijnych w których uczyło się ponad 350 tysięcy dzieci zostało zamkniętych; w ich miejsce utworzono tylko 3600 placówek z planowanych 7000.