Theobald von Bethmann Hollweg: Różnice pomiędzy wersjami

W polityce zagranicznej starał się poprawić stosunki z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]], tak aby powstrzymać [[wyścig zbrojeń]] pomiędzy obydwoma krajami, jednak sprzeciwił się temu minister ds. morskich [[Alfred von Tirpitz]]. W polityce wewnętrznej starał się lawirować pomiędzy trzema największymi siłami politycznymi, tj.: [[SocjalizmSocjaldemokratyczna Partia Niemiec|socjalistami]], [[Niemiecka Partia Centrum|Partią Centrum]] i [[Prawica|prawicą]].

Po [[Zamach w Sarajewie|zamachu w Sarajewie]] (28 czerwca 1914) naciskał na [[Austro-Węgry]], aby te zajęły twarde stanowisko w konflikcie z [[Serbia|Serbią]]. Storpedował także brytyjskie wysiłki pokojowego załagodzenia sporu.<ref>Gwarancję [[państwo neutralne|neutralności]] Belgii przez Wielką Brytanię nazwał ''świstkiem papieru'' ([http://www.slownik-online.pl/kopalinski/47244D66CF68E1B2C125658B0072FE5C.php ''scrap of paper''])</ref>

W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został praktycznie zepchnięty na dalszy plan przez koła wojskowe, w osobach [[Paul von Hindenburg]]a i [[Erich Ludendorff|Ericha Ludendorffa]]. Bethmann opowiadał się za umiarkowaną polityką, liczył także na [[mediacja|mediację]] pokojową prezydenta [[Stany Zjednoczone|USA]] – [[Woodrow Wilson|Woodrowa Wilsona]], jednak w 1917 Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny po stronie [[Ententa|Ententy]] i plany te spełzły na niczym. W lipcu 1917 został zmuszony do ustąpienia z urzędu, na rzecz [[Georg Michaelis|Georga Michaelisa]], przez koalicję socjaldemokratów i partii Centrum.

Związek ten [...] zachowując pozory równouprawnienia swoich członków, faktycznie jednak pod przywództwem niemieckim, musi ustalić [[hegemonia|hegemonię]] gospodarczą Niemiec nad Europą środkową”.