Karol Ferdynand Waza: Różnice pomiędzy wersjami

Po śmierci matki w 1631 roku wraz z bratem [[Jan II Kazimierz Waza|Janem Kazimierzem]] odziedziczył [[Państwo Żywieckie]]. W okresie rządów [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] rezydował przede wszystkim w Warszawie. Będąc osobą bliską dworu królewskiego nie interesował się jednak polityką i nie miał ambicji do zdobywania urzędów świeckich. W latach 1632-1648 poświęcał czas głównie pracy administracyjnej, sprawom majątkowym i gromadzeniu [[beneficjum|beneficjów kościelnych]]. W 1640 r. został biskupem ordynariuszem płockim. Po uzyskaniu pełnoletności nie zdecydował się nigdy na przyjęcie święceń kapłańskich i sprawy duszpasterskie przekazał w diecezji wrocławskiej swoim sufraganom spośród, których najważniejszą rolę odgrywali [[biskup]] [[Johann Balthasar Liesch von Hornau|Jan Baltazar Liesch von Hornau]] oraz [[archidiakon]] [[Piotr Gebauer]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.archidiecezja.wroc.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=22:12-kontrreformacja-na-lsku&catid=6:historia&Itemid=15 | tytuł =Z dziejów archidiecezji wrocławskiej | data dostępu = 2010-05-11| autor =Józef Pater | opublikowany =archidiecezja.wroc.pl | praca = | data = | język =pl}}</ref>. Podobnie postąpił z diecezją płocką gdzie zastępowali go w posłudze duchownej biskupi [[Stanisław Starczewski]] i [[Wojciech Tolibowski]].

 

 

Po śmierci [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] w [[1648]] roku zgłosił swoją kandydaturę do tronu polskiego. Ogłosił program twardej polityki i zdecydowanych kroków w celu stłumienia [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]] na Ukrainie. Uzyskał poparcie dwóch trzecich senatorów i większości biskupów. Za jego kandydaturą głosowała też szlachta ruska z [[Jeremi Wiśniowiecki|Jeremim Wiśniowieckim]] na czele. Jego kandydaturze sprzeciwiła się natomiast szlachta wyznania ewangelickiego z Wielkiego Księstwa Litewskiego, która obawiała się zaostrzenia polityki [[kontrreformacja|kontrreformacji]]. Na czele opozycji wobec Karola Ferdynanda Wazy stanęli [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusz]] i [[Bogusław Radziwiłł|Bogusław]] [[Radziwiłłowie]], którzy zagrozili nawet zerwaniem [[Unia lubelska|unii polsko-litewskiej]]. Ostatecznie o kandydaturze Karola Ferdynanda Wazy zadecydowały listy [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]], który uzależniał zakończenie buntu [[Kozacy zaporoscy|Kozaków]] na [[Zaporoże (kraina)|Zaporożu]] od wybrania na króla Jana Kazimierza Wazy.