Incydent na Dogger Bank: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Henry Petty-Fitzmaurice, 5. markiz Lansdowne przeniesiono do Henry Petty-Fitzmaurice (5. markiz Lansdowne) |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) →Rejs okrętów Floty Bałtyckiej na Daleki Wschód: uzupełnienie |
||
Linia 7:
Po wybuchu [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej]] i zablokowaniu rosyjskiej [[Eskadra Oceanu Spokojnego|Eskadry Oceanu Spokojnego]] w [[obrona Port Artur|Port Artur]], [[Mikołaj II Romanow|Mikołaj II]] i rząd rosyjski podjęli decyzję o wysłaniu na [[Daleki Wschód]] okrętów [[Flota Bałtycka Marynarki Wojennej Rosji|Floty Bałtyckiej]]. Przygotowania do tak dalekiego rejsu trwały kilka miesięcy i ostatecznie zespół rosyjski, nazwany Drugą Eskadrą Pacyfiku, wyruszył z [[Lipawa|Lipawy]] 15 października 1904 roku. Eskadra liczyła 42 okręty i około 12 tys. ludzi, płynęły z nią również liczne statki zaopatrzeniowe i pomocnicze<ref>Rotem Kowner: ''Historical Dictionary of the Russo-Japanese War''. S. 58.</ref>.
Rejs Drugiej Eskadry był niezwykle trudnym zadaniem. Jako okręty strony wojującej, jednostki rosyjskie nie mogły dla uzupełnienia paliwa zawijać do portów neutralnych. Znaczna część drogi miała przebiegać przez wody znajdujące się pod kontrolą Wielkiej Brytanii, zachowującej w toczącej się wojnie neutralność, ale od 1902 roku związanej z Japonią układem sojuszniczym<ref>[http://www.firstworldwar.com/source/anglojapanesealliance1902.htm Anglo-Japanese Alliance, 30 January 1902], [http://www.russojapanesewar.com/ang-jap.html The Anglo-Japanese Agreement]</ref>. Ponadto raporty agentów [[ochrana|rosyjskiego wywiadu]] wskazywały na możliwość zaatakowania płynącej floty przez japońskie okręty działające ze wsparciem strony brytyjskiej. Wiadomości te docierały do członków załóg, tworząc atmosferę zagrożenia<ref>Lisle A. Rose: ''Power at Sea. Volume 1''. Ss. 118-119.</ref>.
== Incydent ==
| |||