Norbert Barlicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) →Biografia: drobne merytoryczne |
||
Linia 32:
Na XIII Zjeździe PPS w 1917 wybrany został do Centralnego Komitetu Robotniczego tej partii.
Od maja 1916 do maja 1918 z ramienia [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] był radnym Warszawy. Był jednym z czołowych działaczy [[Komisja Porozumiewawcza Stronnictw Demokratycznych|Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych]]<ref>Jerzy Pająk, Zjazdy Okręgowej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Niepodległościowych w Kielcach w listopadzie 1917 roku, w: Między Wisłą a Pilicą. Studia i materiały historyczne pod red. K. Brachy i S. Wiecha, t. 1, 2000, s. 305</ref>. Za wystąpienie przeciw narzucaniu [[Traktat brzeski|traktatu brzeskiego]] i odczytanie deklaracji w sprawie wyborów do Rady Stanu, Barlicki został aresztowany 11 kwietnia 1918 i internowany w [[Twierdza Modlin|twierdzy modlińskiej]]. Zwolniony po siedmiu miesiącach, w pierwszym dniu Niepodległości 11 listopada 1918. Po odzyskaniu niepodległości był wiceministrem spraw wewnętrznych w [[Rząd Jędrzeja Moraczewskiego|rządzie Jędrzeja Moraczewskiego]].
Podczas [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] był członkiem [[Rada Obrony Państwa|Rady Obrony Państwa]], uczestniczył w [[Traktat ryski (1921)|rokowaniach pokojowych]] w [[Mińsk]]u i [[Ryga|Rydze]] (od sierpnia 1920 do marca 1921). Podczas rozmów, w przeciwieństwie do [[Leon Wasilewski|Leona Wasilewskiego]] (drugiego reprezentanta [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] w delegacji) opowiedział się przeciwko programowi federacyjnemu [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], a po stronie inkorporacyjnego stanowiska centroprawicy reprezentowanego przez [[Jan Dąbski|Jana Dąbskiego]] i [[Stanisław Grabski|Stanisława Grabskiego]].
| |||