Wiktor Emanuel III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: przenosiny kategorii Odznaczeni Orderem Czarnego Orła do Odznaczeni Orderem Orła Czarnego |
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 37:
== Biografia ==
Wiktor Emanuel urodził się jako syn [[Humbert I|Humberta I]] i [[Małgorzata Sabaudzka|Małgorzaty Sabaudzkiej]]. Jego chrzciny miały imponującą oprawę, godną największych rodów królewskich. Mały książę [[Neapol]]u – choć był słabego zdrowia – otrzymał bardzo staranne wykształcenie. Codziennie od siódmej rano do dziewiątej wieczorem, niemal bez chwili odpoczynku, uczył się pod kierunkiem nauczycieli. Obdarzonemu żywą inteligencją, oczytanemu, odważnemu, dobrze przygotowanemu do wypełniania przyszłych obowiązków księciu wybaczało się niezbyt atrakcyjny wygląd i niski wzrost.
Jako następca tronu przebywał na manewrach cesarskich w [[Szczecin]]ie w dniach 9–12 września 1895. Wstąpił na tron po śmierci ojca z rąk zamachowca. Jego nieśmiałość, młody wiek i tragiczny splot okoliczności, który doprowadził go do wstąpienia na tron, sprawiały, że był powszechnie lubiany, mimo licznych nietaktów i liberalnych poglądów – a może właśnie dzięki nim. Najważniejszą osobistością areny politycznej był za jego rządów [[Giovanni Giolitti]], czterokrotnie piastujący urząd premiera przed [[I wojna światowa|pierwszą wojną światową]] w okresie nasilających się zamieszek wśród robotników.
Poza obowiązkami monarchy król pozwalał sobie z rzadka na drobne przyjemności – lekturę, łowienie ryb, kolekcjonowanie numizmatów oraz bujne życie towarzyskie i liczne kochanki. Styl życia i panowania Wiktora Emanuela III odbiegał znacznie od tego, jaki preferowali jego poprzednicy. Dwór był zdecydowanie mniejszy, a sam monarcha pozostawał nieco w cieniu, ograniczając się do pełnienia funkcji reprezentacyjnych i rozjemczej. Rządził krajem, gdyż od najmłodszych lat wpajano mu poczucie obowiązku, ale w każdej chwili mógłby bez żalu z niego zrezygnować.
Podczas jego rządów w latach 1911-1916 wprowadzone zostało powszechne prawo wyborcze dla mężczyzn, a Włochy pokonały [[Turcja|Turcję]] i zajęły [[Trypolitania|Trypolitanię]]. W 1915 Włochy, kierowane przez [[Antonio Salandra|Antonio Salandrę]], przystąpiły do pierwszej wojny światowej po stronie [[Ententa|ententy]] przeciwko [[Austro-Węgry|Austro-Węgrom]], a 1916 – wypowiedziały wojnę [[Niemcy|Niemcom]]. Niezadowolenie z podziału łupów i trwające nadal tarcia społeczne przyczyniły się do sukcesu [[faszyzm]]u. W wyniku [[Marsz na Rzym|Marszu na Rzym]], Wiktor Emanuel powierzył 29 października 1922 [[Benito Mussolini]]emu misję sformowania rządu. Życie dworskie zostało ograniczone do niezbędnego minimum, co nie przeszkadzało wcale królowi, który lubił pozostawać na uboczu.
| |||