Salvador Allende: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 189:
==== Ostatni miesiąc ====
29 sierpnia jeden z liderów chadecji, Rodomiro Tomic wysłał list do Carlosa Pratsa w którym wyraził swoją solidarność z Pratsą i odciął się od prawicowej nagonki na generała. List spotkał się z poparciem innych wpływów polityków ugrupowania m.in. Bernardo Leightona. List skrytykowało kierownictwo partii reprezentowane przez prawicę które podało iż list Tomica nie wyraża poglądów partii. 30 sierpnia Tomic wydał swój artykuł który opublikowany został w szeregu dzienników (w tym w socjalistycznym La Nación i komunistycznym El Siglo), w którym wezwał do osiągnięcia porozumienia między chadecją a rządem, dodał też że sensem opozycji nie jest uniemożliwienie rządzenia. Jednolitofrontowa deklaracja Tomica i Ernesto Vogela z chadeckich związków zawodowych doprowadziły do narastania konfliktu między ich środowiskiem a Freią. Vogel i Tomic jednoznacznie poparli hasła Allende odnośnie walki ze skrajną prawicą i reformy socjalne prezydenta. 31 sierpnia przewodniczący PCh-D Patricio Aylwina odrzucił możliwość dialogu z lewicą.
[[Plik:S.Allende_7_dias_ilustrados.JPG|right|thumb|230px|Allende w ostatnim roku prezydentury]]
 
4 września w rocznicę zwycięstwa wyborczego, w Santiago odbył się marsz zwolenników rządu. Marsz trwał pięć godzin i zakończył się przy pałacu La Moneda przy którym zgromadzonych powitał Allende i jego ministrowie. Manifestacja była na tyle ważna że wzięło w niej udział milion osób przez co manifestacja była jedną z największych w historii Chile. Celem marszu było poparcie dla prezydenta i powiedzenie "nie" puczystom i widmu wojny domowej. W tym samym czasie obradowała Narodowa Rada chadecji która powróciła do starej koncepcji oskarżeń konstytucyjnych. Tego samego dnia chadecy wezwali do poparcia strajku przeciwko Allende. 9 września na stadionie [[Estado Chile]] w stolicy zgromadziło się spotkanie Partii Socjalistycznej. Zgromadzeniu przewodził Carlos Altamirano, sekretarz generalny partii. Według danych które przedstawił Altamiro strajk ciężarówek jest finansowany przez zagranicę, właściciele pojazdów mieli rzekomo dostać milion i 200 tysięcy dolarów. Dzień później strajk zaczął powoli paraliżować sytuacje w kraju. Wraz z akceptacją części żądań strajkujących wkrótce pojawiały się nowe, np. strajkujący związek lekarzy zażądał podwyżek płac o 100% co zresztą zostało zaakceptowane przez rząd – był to niewątpliwie sygnał do zakończenia strajku, na co jednak strajkująca prawica zareagowała utworzeniem nowego kierownictwa związku lekarzy, który opowiedział się za kontynuowaniem protestu. W tym samym czasie chadecy zażądali nowych wyborów prezydenckich i parlamentarnych i dymisji Allende i wszystkich parlamentarzystów<ref>Zdzisław Marzec ''Umierać za Chile'' s.163-173, KRAJOWA AGENCJA WYDAWNICZA RSW „PRASA-KSIĄŻKA-RUCH" WARSZAWA 1980</ref>.
 
=== Zamach stanu ===