Teatr Polski we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m
Linia 15:
Schausspielhause był na początku lat [[Lata 30. XX wieku|30. XX w.]] najmłodszą, ale i największą pod względem liczby miejsc sceną wrocławską, liczył 1736 miejsc siedzących. Od swojego powstania pełnił funkcje teatru muzycznego, na którego scenie wystawiano przede wszystkim [[operetka|operetkę]]. W kwietniu [[1936]] został on zamknięty poddany renowacji i niewielkiej przebudowie. Wraz z rozpoczęciem sezonu teatralnego 1936/37 Schauspielhaus stał się jedynym miejscem uprawiania sztuki dramatycznej we Wrocławiu. Pod koniec II wojny światowej Schauspielhaus został częściowo zburzony.
 
Obecnie budynek teatru, funkcjonuje pod nową nazwą Teatr Polski. Odbudowano go w [[1950]], a 20 grudnia 1950 odbyła się pierwsza premiera w Teatrze przy ul. Zapolskiej 3. Na inaugurację przygotowano sztukę w trzech aktach pt. "Tysiąc walecznych" Jana Rojewskiego, architekta z wykształcenia. Był to tzw. produkcyjniak o tematyce budowlanej. Wrocławska publiczność zetknęła się w ten sposób z nową, nieznaną jej dotąd dramaturgią współczesną. Teatr służył aktorom, reżyserom i widzom do [[1994]]. W nocy z 18 na 19 stycznia 1994 wybuchł pożar i całkowicie zniszczył widownię Teatru. Odbudowany został według projektu Wiktora Jackiewicza. Teatr wznowił działalność 20 maja [[1996]] premierą "''Improwizacji wrocławskich"'' w reżyserii [[Andrzej Wajda|Andrzeja Wajdy]].
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
*Tomasz Majewski, Teatry dramatyczne Wrocławia w okresie rządów narodowosocjalistycznych 1933-1944, Oficyna Wydawnicza ATUT Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2003