Hiszpańska wojna domowa: Różnice pomiędzy wersjami

Natychmiast pomocy nacjonalistom udzieliła III Rzesza i Włochy. Pomoc [[III Rzesza|III Rzeszy]] była częściowo kredytowana. Włochy swój udział po stronie nacjonalistów zgodnie z decyzją [[Benito Mussolini]]ego kredytowały finansowo i materiałowo w całości, co doprowadziło w 1939 do wyczerpania rezerw armii włoskiej i zadłużenia Hiszpanii wobec Włoch na kwotę 273 mln ówczesnych dolarów USA. Niemcy zaangażowały się materiałowo na znacznie mniejszą skalę (50.&nbsp;000 ludzi w tym [[Legion Condor]] 20.&nbsp;000 ludzi – przy łącznych stratach 300 ludzi), 200 czołgów, 750 samolotów{{odn|Nowakowski|Skotnicki|2011|s=239}}, 700 armat i 1800 samochodów oraz wiele okrętów, wśród których były 3 pancerniki, 2 lekkie krążowniki i 6 torpedowców{{odn|Nowakowski|Skotnicki|2011|s=186}} – wobec 150.&nbsp;000 Włochów w tym (korpus ekspedycyjny CTV 50.&nbsp;000 żołnierzy), 950 czołgów i samochodów pancernych, 660 samolotów, 800 dział, 1426 moździerzy, 91 okrętów<ref>Praca zbiorowa, ''Wojna narodowo rewolucyjna w Hiszpanii 1936-1939'', s.55.</ref> i częściowo jedynie kredytowały dostawy (w [[clearing]]u) – rząd Franco był ostatecznie w 1939 r. winien III Rzeszy równowartość 225 mln ówczesnych dolarów, które spłacał do 1943 dostawami surowców strategicznych<ref>Paul Johnson, ''Historia świata od 1917'', Londyn 1989, ISBN 0-902352-80-6, Polonia Book Fund, s. 355-357.</ref>.