Adam Miłobędzki: Różnice pomiędzy wersjami

Właściwie '''Jerzy Adam Miłobędzki''' (ur. [[17 lipca]] [[1924]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[6 grudnia]] [[2003]] tamże) – polski historyk architektury i sztuki, prof. dr inż. architekt, profesor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], członek m.in. [[Polska Akademia Umiejętności|Polskiej Akademii Umiejętności]], [[Polska Akademia Nauk|PAN]], [[Stowarzyszenie Historyków Sztuki|SHS]] i [[Stowarzyszenie Architektów Polskich|SARP]].

 

== Biografia ==

[[Plik:Adam i Tadeusz Miłobędzcy grób.JPG|thumb|140px|Grób Adama i Tadeusza Miłobędzkich na Cmentarzu Powązkowskim]]

Urodził się w rodzinie [[inteligencja (społeczeństwo)|inteligenckiej]]; jego ojciec, [[Tadeusz Miłobędzki|Tadeusz Benon Miłobędzki]], był profesorem [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]], [[rektor]]em [[Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie|SGGW]]. Matka Adama, Zofia z Perkowskich była polonistką. Jego przodkiem był gen. [[Michał Pełczyński]]. Adam Miłobędzki uczęszczał do [[Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie|Liceum im. Stefana Batorego]] w Warszawie, a [[matura|maturę]] zdał na [[Tajne nauczanie|tajnych kompletach]] w roku 1942. Studia architektoniczne rozpoczęte w czasie wojny na [[Politechnika Warszawska|Politechnice Warszawskiej]], kontynuował w na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1945-1947, a ukończył w 1949 r. na PW. Jeszcze w czasie studiów był asystentem prof. [[Bohdan Guerquin|Bohdana Guerquina]] w [[Kraków|Krakowie]], a potem prof. [[Romuald Gutt|Romualda Gutta]]. Wówczas zdecydował się rozwijać swoje zainteresowania historyczne. Pracę doktorską pt. ''Dach polski łamany'' przygotował pod kierownictwem prof. [[Jan Zachwatowicz|Jana Zachwatowicza]] w 1952 r. Nominację na docenta otrzymał w 1955 r., profesurę uzyskał w 1974 r.