Senatus consultum ultimum: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
w pl stosujemy przecinki, nie kropki
lit.
Linia 25:
Dlatego też przyjmuje się, że na mocy ''senatus consultum ultimum'' konsulowie dysponowali władzą równą dyktatorskiej, co pozwalało im na podjęcie wszelkich koniecznych kroków łącznie z czasowym zawieszeniem działalności niektórych instytucji<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Prawo Rzymskie. Słownik encyklopedyczny (pod red. W.Wołodkiewicza) | wydawca = Wiedza Powszechna | miejsce = Warszawa | data = 1986 | strony = 138 | isbn = 83-214-0437-5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = A.Berger | tytuł = Encyclopedic Dictionary of Roman Law | wydawca = The American Philosophical Society | miejsce = Filadelfia | data = 1953 | strony = 699}}</ref>.
 
Po raz pierwszy jej zastosowania domagał się w 133 p.n.e. ówczesny ''[[Pontifex Maximus]]'' [[Publiusz Korneliusz Scypion Nazyka Serapion|Scypion Nazyka]] przeciwko [[Tyberiusz Grakchus|Tyberiuszowi Grakchowi]], ale według Plutarcha odmówił mu konsul [[Publiusz Mucjusz Scewola]] (Plutarch ''TybariuszTyberiusz Grakchus'' XIX<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Plutarch's Lives. With an English Translation by B.Perrin | wydawca = Harvard University Press, William Heinemann Ltd. | miejsce = Cambridge Mass., Londyn | data = 1959 | seria = Loeb Classical Library 102 | strony = 189-191 | isbn = 9780674991132 | url = http://archive.org/stream/plutarchslives10plutuoft#page/188/mode/2up}}</ref>). W źródłach znanych jest 13 przypadków uchwalenia ''senatus consultum ultimum''<ref name="Mitchell"/>.
 
{{Przypisy|2}}