Wawrzyniec Goślicki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wawrzyniec Goślicki''' herbu [[Grzymała (herb szlachecki)|Grzymała]], znany także jako ''Laurentius Grimalius, Goslicius, Grimaldius'' (ur. [[1538]] lub [[1530]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= |imię= |autor link= |tytuł=Bibliografia Literatury Polskiej - Nowy Korbut | rozdział=t. 2 Piśmiennictwo Staropolskie | nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca=Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce=Warszawa |rok=1964 |strony=214 |isbn= }}</ref>, zm. [[31 października]] [[1607]] w [[Ciążeń|Ciążeniu]]) – [[Biskupi poznańscy|biskup poznański]] od [[1601]] roku, [[Biskupi przemyscy|biskup przemyski]] od [[1591]] roku. [[Rzymskokatoliccy biskupi chełmscy|biskup chełmski]] od [[1590]] roku, [[Biskupi kamienieccy|biskup kamieniecki]] od [[1586]] roku, kanclerz [[Siedmiogród|Księstwa Siedmiogrodzkiego]] za czasów [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], [[sekretarz królewski]] [[Zygmunt II August|Zygmunta II Augusta]], [[Opactwo Cystersów w Mogile|opat mogilski]]<ref>Monografia opactwa Cystersów we wsi Mogile; opracowana i pamięci ubiegłych w r. 1864 pięciuset lat istnienia Akademii krakowskiej poswięcona przez Towarzystwo naukowe krakowskie., Kraków 1867, s. 104.</ref>, pisarz polityczny, biskup katolicki i mówca.

10 grudnia 1585 wygłosił w Senacie znakomitą mowę jako reprezentant stanu duchownego. W [[1587]] roku podpisał reces, sankcjonujący wybór [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]<ref>Reces Warszawski Około Elekciey nowey krola Je[go] M[i]ł[o]ści Zygmunta trzeciego Roku Pańsk[iego] M. D. LXXX VII – Wyd. B, s. [b.n.s]</ref>. Jako oficjalny mówca wystąpił też w grudniu 1587 witając na podkrakowskim Kazimierzu przybyłego do Polski nowo wybranego króla elekta Zygmunta III Wazę. Obie mowy uważano za wzorcowe i ogłoszono drukiem. Streszcza ona w podniosłych słowach staropolską myśl polityczną oraz sąd Polaków o swoim państwie. W [[1589]] roku był sygnatariuszem ratyfikacji [[Traktat bytomsko-będziński|traktatu bytomsko-będzińskiego]] na sejmie pacyfikacyjnym<ref>Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 237.</ref>. Goślicki był zwolennikiem [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]], poparł go na sejmie w 1590 i pomógł przeforsować uchwałę o wykluczeniu arcyksięcia Maksymiliana z walki o tron polski w przyszłości. Od 1586 Goślicki był [[Biskupi kamienieccy|biskupem kamienieckim]], od 1590 - [[Rzymskokatoliccy biskupi chełmscy|chełmskim]], od 1591 - [[Biskupi przemyscy|przemyskim]], a od 1601 - [[Biskupi poznańscy|poznańskim]].