Tahiti: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszymi mieszkańcami wyspy byli Polinezyjczycy, którzy dotarli tu pomiędzy [[300]] a [[800]] r. (zdaniem niektórych nawet wcześniej). Mimo że wyspa została dostrzeżona z pokładu hiszpańskiego statku już w [[1606]], pierwsi Europejczycy dotarli na nią dopiero w [[1767]] (angielski kapitan [[Samuel Wallis]]). Rok później dotarł tu Francuz [[Louis Antoine de Bougainville]], który opisał Tahiti jako rajską wyspę, zamieszkaną przez tubylców wiodących proste, szczęśliwe, nieskalane przez cywilizację życie, tym samym przyczyniając się do rozpowszechniania stereotypu "„[[szlachetny dzikus|szlachetnego dzikusa]]"”. W kolejnych latach zaczęły tu coraz częściej docierać europejskie statki, wśród nich m.in. "„[[HMS Bounty]]"” (1789). Kontakt z cywilizacją białego człowieka oznaczał dla wyspiarzy również kontakt z [[choroba zakaźna|chorobami zakaźnymi]], także [[choroba weneryczna|wenerycznymi]], [[alkohol etylowy|alkoholem]] itp. W efekcie tego liczba ludności znacznie spadła ([[James Cook]] w 1774 szacował ją na 200 tys., co wydaje się wartością zawyżoną, inne szacunki z tego okresu mówiły o 122 tys.; po licznych epidemiach w [[1797]] żyło tu tylko 16 tys. tubylców, później już ok. 6 tys.). W [[1842]] Tahiti zostało uznane za francuski [[protektorat]]. W 1880 ostatni król tahitański Pomare V zrzekł się suwerenności na rzecz Francji. W [[1891]] osiadł tu francuski malarz [[Paul Gauguin]]. W latach [[1946]]-[[2004]] [[Terytorium zamorskie (Francja)|terytorium zamorskie]] Francji.

{{przypisyPrzypisy}}

* [[Lucjan Wolanowski|Wolanowski, Lucjan]] ''Księżyc nad Tahiti. Reporter na wyspach mórz południowych'' ("Czytelnik"„Czytelnik” 1963)

* [[Sverre Holmsen|Holmsen, Sverre]] ''Polinezyjski pasat'' ("Iskry"„Iskry” 1968)