Wersja z 07:13, 25 sty 2014 edytuj MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 834 917 edycji m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} ← poprzednia edycja		Wersja z 21:57, 18 maj 2016 edytuj anuluj edycję EmptyBot (dyskusja \| edycje) Boty 610 670 edycji m poprawa literówek, replaced: DEFAULTSORT → SORTUJ, sie → się w następna edycja →
Linia 24: Pochodził z rodziny kupieckiej. Uczył się w kolegium [[Jezuici\|jezuickim]] w [[Szkodra\|Szkodrze]], a następnie w [[Kalabria\|Kalabrii]]. Tam też poznał albańskich działaczy narodowych, w tym [[Jeronim De Rada\|Jeronima de Radę]]. Studia wyższe medyczne ukończył w 1906 r. w [[Neapol]]u. Tam też pisał swoje pierwsze utwory poetyckie, a także dzieła poświęcone [[język albański\|językowi albańskiemu]], w tym słownik francusko-albański. W 1907 współpracował z [[Bajo Topulli]]m w organizowaniu powstania antytureckiego w północnej Albanii. W listopadzie 1908 wziął udział w kongresie [[Bitola\|bitolskim]], poświęconym opracowaniu jednolitego alfabetu dla języka albańskiego. W 1911 udał ~~sie~~się w podróż do [[Włochy\|Włoch]], [[Rumunia\|Rumunii]] i do [[Stambuł]]u, aby propagować ideę powstania antyosmańskiego. Wraz z [[Ismail Qemali\|Ismailem Qemalem]] udał się w 1912 w podróż z [[Triest]]u do Albanii, gdzie została ogłoszona [[Albańska Deklaracja Niepodległości\|Deklaracja Niepodległości]]. W rządzie Qemala objął urząd ministra edukacji. Jako jeden z najbardziej zaufanych ludzi Qemala zaangażował się w działania na rzecz pozyskania poparcia klanów z północnej części kraju dla rządu we [[Vlora\|Vlorze]]. W okresie [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] działał w klubie o nazwie Liga Narodowa ([[język albański\|alb.]]''Lidhja Kombetare''). W 1918 roku w nowym rządzie pro-włoskim, powstałym w [[Durrës]] objął ponownie stanowisko ministra edukacji. W latach 1921–1924 był deputowanym ze Szkodry do [[Rada Narodowa Albanii\|parlamentu albańskiego]]. Współpracował blisko z [[Fan Noli\|Fanem Noli]], był także jednym z organizatorów przewrotu w 1924 r. Po upadku rządu Fana Nolego (na skutek zbrojnego przewrotu zorganizowanego przez [[Ahmed Zogu\|Ahmeda Zogu]]) schronił się we [[Włochy\|Włoszech]]. Został zastrzelony w kawiarni w [[Bari]]. Linia 37: {{Kontrola autorytatywna}} {{~~DEFAULTSORT~~SORTUJ:Gurakuqi, Luigji}} [[Kategoria:Albańscy dziennikarze]]

Luigj Gurakuqi: Różnice pomiędzy wersjami