Gwara łódzka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodanie słowa wraz z definicją oraz dodadnie szczegółu odmiany wybranych czasowników w gwarze łódzkiej.
m Dopisek.
Linia 31:
* "gouda" -pejoratywne określenie wódki
 
Zdarzają się również [[germanizm]]y – [[łom (narzędzie)|łom]] to „brecha” lub „breszka”, torebka uformowana z kawałka szarego papieru zwiniętego w rożek (mogąca służyć jako np. opakowanie na cukierki) to „tytka”<ref>{{cytuj książkę|rozdział=hasło „tytka” |autor=Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń |tytuł=Słownik dwudziestowiecznej Łodzi |strona=284 |wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |miejsce=Łódź, 2007 |isbn=9788375250954}}</ref><ref name="fiż"/> – oraz [[rusycyzm]]y („stać za czymś” w znaczeniu „stać po coś”, „bystro” w znaczeniu „prędko, szybko”). Spotyka się również, jednako wśród osób młodszych jak i starszego pokolenia, specyficzną formę odmiany wybranych czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej: (Ja) "jebe" (wulgaryzm), (dół) "wykope", (kawy) "nasype", (naprawdę) "nie kłame", (drzewo) "porombe", "przełame" (na pół), (dywan) "wytrzepe", (Tak to) "nazwę", (ciasto/placek) "upieke", (szklanki) "potłuke". W mowie potocznej słowo "ręce" w narzędniku brzmi często "ręcami", co oczywiście jest błędną formą, lecz popularną w woj. łódzkim.
 
== Gwary dzielnicowe ==