Allan Kardec: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m
Linia 32:
Nawet tak wybitni twórcy jak: [[Victor Hugo|Wiktor Hugo]], [[Théophile Gautier|Teofil Gautier]], [[Victorien Sardou]] i [[Arthur Conan Doyle]], zaliczali się do zwolenników Kardeca i wierzyli, że dostarczył on naukowych dowodów na istnienie życia po śmierci. Kardec miał też licznych przeciwników (m.in. [[Georges Méliès]]), którzy twierdzili, że jest nieświadomą ofiarą sztuczek szarlatanów lub świadomym oszustem, zarabiającym na naiwności ludzkiej. Warto jednak zauważyć, że żaden z wyśmienitych przeciwników spirytyzmu nigdy nie zadał sobie trudu, by rzetelnie zająć się badaniami nad zjawiskami mediumicznymi.
 
[[Plik:Brésil 1957 timbre Allan Kardec.jpg|mały|Kardec na znaczku pocztowym, 1957]]
Rivail przybrał pseudonim "Allan Kardec" w [[1857]] rzekomo za radą [[Duch (spirytyzm)|ducha]] Zefiro, który wyjaśnił, że w poprzednim wcieleniu Rivail był [[druid]]em o takim nazwisku. Rivail używał tego pseudonimu tylko w swoich publikacjach spirytystycznych. Został pochowany na [[Cmentarz Père-Lachaise|cmentarzu Père- Lachaise]] w Paryżu, w okazałym grobowcu w kształcie grobów [[megalit]]ycznych z napisem: ''Narodzić się, umrzeć, odrodzić ponownie i wciąż się rozwijać – takie jest prawo.''. Jego zwolennicy z całego świata ozdabiają grób kwiatami (jest najbardziej ukwieconym grobem na tym cmentarzu).