T-26: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}} |
→Użycie bojowe: Usunięcie określenia " Były już wtedy przestarzałe", dodanie zdania o przewadze technicznej T26 i wstawienie odnośnika. |
||
Linia 66:
We wrześniu [[1939]] roku Armia Czerwona zaatakowała Polskę posiadając 1675 czołgów tego typu (w składzie Frontu Białoruskiego – 878 i Ukraińskiego – 797). Podczas kampanii wrześniowej w [[Bitwa pod Szackiem|bitwie pod Szackiem]] Sowieci stracili 12 pojazdów. Wojska Samodzielnej Grupy Operacyjnej Polesie, pod miejscowością Jabłoń, zniszczyły 4 wozy, a 1 zdobyły. W toku działań w Polsce, Armia Czerwona utraciła bezpowrotnie w walkach tylko 15 czołgów T-26. Jednak aż 302 utknęły z powodu różnych awarii i uszkodzeń.
W latach 1939-[[1940]] czołgi T-26 zostały użyte w [[Wojna zimowa (1939-1940)|wojnie zimowej]]. Po jej zakończeniu [[Finlandia]] posiadała 34 sprawne, zdobyczne pojazdy. Ocalałe egzemplarze z posiadanych wcześniej [[Vickers E|Vickersów]], przezbrojono w sowieckie działa kal. 45 mm. Otrzymały one oznaczenie T-26E. Wszystkie te wozy wcielono do Dywizji Lagus – pierwszej fińskiej dywizji pancernej. Zostały one użyte w [[Wojna radziecko-fińska 1941-1944|wojnie kontynuacyjnej]].
Wielkie ilości radzieckich czołgów T-26 zostały zniszczone lub porzucone w [[1941]], podczas zaskakującego ataku [[Niemcy|Niemiec]] na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Przewyższały one pod względem technicznym większość niemieckich czołgów w pierwszej fazie operacji [[Atak Niemiec na ZSRR|Barbarossa]]. Od [[1942]] używane były już tylko w niewielkich ilościach, na pomocniczych kierunkach działań. Były stopniowo wymieniane na nowocześniejsze typy czołgów. Ostatnie ich użycie bojowe nastąpiło w sierpniu 1945 r. w trakcie walk z japońską [[Armia Kwantuńska|Armią Kwantuńską]] w Mandżurii.
{{Przypisy}}
| |||