Aleksandr Suworow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Order Świętego Jerzego – zmieniono link(i) do Order Świętego Jerzego (Rosja); zmiany kosmetyczne
chyba prawidłowo
Linia 54:
Po powrocie z Polski objął dowództwo wojsk na południu Rosji w Tulczynie. Tam wydał dzieło „Nauka zwyciężać” (ros. Наука побеждать), gdzie przekazał wieloletnie doświadczenia w szkoleniu i wychowaniu żołnierza. Dzieło to stało się przeciwstawne nowo wydanemu przez cara Pawła I nowemu regulaminowi zapożyczonemu z armii pruskiej. Krytyka nowego regulaminu i odmowa wprowadzania go w życie wojskowe w podporządkowane związki doprowadziła do zwolnienia Suworowa z armii 17 lutego 1797 i jego zsyłkę do miejscowości Konczałowskie (Nowogrodzka gubernia).
 
W związku z powstaniem drugiej antyfrancuskiej koalicji z udziałem Rosji [[Paweł I Romanow|Paweł I]] na prośbę koalicjantów w lutym 1799 wyznaczył Suworowa naczelnym dowódcadowódcą wojsk rosyjskich skierowanymiskierowanych do Włoch. Suworowowi podporządkowano także wojska austriackie. W czasie kampanii włoskiej na czele wojsk austriacko-rosyjskich odniósł wiele zwycięstw nad Francuzami, opanowując północne Włochy. Opracowany przez Suworowa plan działań strategiczno-operacyjnych przewidywał natarcie razem z tworzoną armią [[Piemont]]u na [[Grenoble]] – [[Lyon]] – [[Paryż]] we współdziałaniu z armią austriacką księcia Karola, która powinna nacierać ze [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Plan jednak został zatrzymany przez Austriaków. Rząd Austrii chciał tylko zajęcia Włoch i wymusił na Pawle I przerzut wojsk Suworowa do Szwajcarii. W czasie przerzutu we wrześniu 1799 wojska rosyjskie pokonały trudności przebazowania przez góry i wyjścia z okrążenia. W czasie kampanii włoskiej stoczył Suworow kilka bitew (m.in. nad [[bitwa nad Trebbią|Trebbią]] i [[bitwa pod Novi|pod Novi]]).
 
W październiku 1799 koalicja z Austrią była przez Pawła I rozwiązana, a wojska Suworowa wróciły do Rosji. Za swoje sukcesy we Włoszech został mianowany jeszcze w tym samym 1799 [[generalissimus]]em i księciem italskim. Za naruszenie „najwyższego Regulaminu” w Rosji znowu okazał się banitą i wkrótce zmarł w 1800. Został pochowany w [[Petersburg]]u.