Nefilim: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Aetgar (dyskusja | edycje)
dodano jedną z hipotez wyjaśniających, dlaczego nefilim interpretuje się jako gigantów
Aetgar (dyskusja | edycje)
rozbudowano "nawiązania do nefilim w księgach deuterokanon. ST"
Linia 19:
 
Oprócz wskazanych powyżej przypadków, przywołać tutaj trzeba również trzeci fragment, który zawiera wizję zaświatów zaprezentowana w Ez 32,17-32:<blockquote>(17) W roku dwunastym miesiącu pierwszym, piętnastego dnia miesiąca, Pan skierował do mnie te słowa: (18) Synu człowieczy, biadaj nad ludnością Egiptu i każ jej zstąpić do świata podziemnego, jej i córkom potężnych ludów, do tych, którzy zstąpili do dołu. (19) Kogóż przewyższyłaś zaletami? Zstąp i połóż się wśród nieobrzezanych. (20) Polegną wśród pobitych mieczem; miecz został wydany: bierzcie go i całą jego ludność. (21) Wtedy powiedzą do niego mocarni bohaterowie ze środka Szeolu: razem ze swymi pomocnikami zstępują do dołu i będą leżeć wśród nieobrzezanych, razem z tymi, których miecz pobije. (22) Tam jest Aszszur i wszystkie jego hufce, wokół jego grobu - to wszyscy pobici, polegli od miecza. (23) Ich groby położone są w najgłębszym dole, a jego hufce są wokół jego grobu - to wszyscy pobici polegli od miecza, ci, którzy szerzyli postrach w kraju żyjących. (24) Tam jest Elam i całe jego mnóstwo wokół jego grobu - to wszyscy pobici, polegli od miecza, którzy zstąpili nieobrzezani do świata podziemnego, oni, którzy postrach szerzyli w kraju żyjących, hańbę cierpią z tymi, którzy zstąpili do dołu.(25) Pośród pobitych zgotowano mu leże i całe jego mnóstwo jest wokół jego grobu. Wszyscy ci są nieobrzezani, pobici mieczem, albowiem strach przed nimi szerzył się w kraju żyjących, a teraz cierpią swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu; pośród pobitych zostali umieszczeni. (26) Tam jest Meszek, Tubal i całe ich mnóstwo wokół ich grobu, wszyscy nieobrzezani, mieczem pobici, albowiem postrach szerzyli w kraju żyjących. (27) A leżą oni nie przy bohaterach, którzy padli w czasach pradawnych, którzy w pełnej zbroi bojowej zstąpili do Szeolu, którym podłożono ich miecze pod głowy, a ich tarcze na ich kości, gdyż byli postrachem dla bohaterów w kraju żyjących. (28) A ty będziesz rzucony pośród nieobrzezanych i będziesz musiał leżeć wśród tych, co mieczem zostali pobici. (29) Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, których pomimo ich bohaterskich czynów położono wśród tych, co mieczem zostali pobici, spoczywają oni przy nieobrzezanych, przy tych, którzy zstąpili do dołu. (30) Tam są wszyscy władcy Północy i wszyscy Sydończycy, którzy zstąpili wraz z pobitymi, okryci hańbą pomimo strachu, jaki szerzyły ich bohaterskie czyny; teraz leżą nieobrzezani przy tych, co mieczem zostali pobici, i cierpią swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu. (31) Zobaczy ich faraon i pocieszać się będzie całym swym mnóstwem. Faraon i całe jego wojsko polegnie od miecza - wyrocznia Pana Boga. (32) Ponieważ strach szerzył on w kraju żyjących, dlatego rzucą go, by leżał pośród nieobrzezanych, przy tych, co od miecza polegli: faraon i całe jego mnóstwo - wyrocznia Pana Boga.</blockquote>Jest to jeden z niewielu tak rozbudowanych i szczegółowych opisów [[Szeol|Szeolu]] w Starym Testamencie. Znaczące jest też, że tak dużo miejsca poświęcono tutaj jego mieszkańcom. Tekst w wersetach 22-27 kilkukrotnie wykorzystuje termin „upadli” (hebr. ''nofelim'', imiesłów czynny rdzenia נפל, ''nafal'') obok takich określeń jak „nieobrzezani” (hebr. ''arelim''), „przeszyci (mieczem)” (hebr. ''chalalim'' lub ''chalelej cherew''), oraz „potężni” lub "bohaterowie" (hebr. ''gibborim''). Niniejszy ustęp buduje więc obraz mocarzy z obcych krain, pokonanych i strąconych do świata podziemnego, w którym jednak wyznaczono im specjalne kwatery, jak gdyby w uznaniu ich zasług. W rezultacie fragment pozostaje zbieżny z obrazem ''nefilim'' w Rdz 6,4 oraz prezentacją Anakitów w Kanaanie w Lb 13,32–33.<ref>{{Cytuj|autor=BRIAN R. DOAK|tytuł=Ezekiel's Topography of the (Un-)Heroic Dead in Ezekiel 32:17-32|czasopismo=Journal of Biblical Literature|data=2013-01-01|data dostępu=2016-07-29|wydanie=3|s=607–624|url=http://www.jstor.org/stable/23487889}}</ref>
 
=== Nawiązania do nefilim w księgach deuterokanonicznych Starego Testamentu ===
Nie jest jasne, czy ''nefilim'' zostali unicestwieni podczas [[potop]]u. Księga [[Mądrość Syracha|Mądrości Syracha]] zawiera wzmiankę o tym, że zbuntowani olbrzymi zostali ukarani:{{Cytat|Nie przepuścił [Pan] starodawnym olbrzymom, którzy się zbuntowali ufni w swą siłę<ref>Syr 16,7.</ref>.}}
 
O olbrzymach wspomina też kilka innych fragmentów Biblii, jednak użyte jest tam słowo ''refaim''<ref name="Leksykon"/>.
 
=== Nefilim a giganci ===
Linia 31 ⟶ 26:
* w Ez 32,17-32 ''nofelim'' to potężni wojownicy, którzy zginęli i trafili do Szeolu – co poniekąd przywołuje na myśl zrodzonych z ziemi [[Tytani|tytanów]] opisanych w ''Teogonii'', którzy po nieudanym ataku na niebiosa (w. 713–735), zostali pokonani i zepchnięci do [[Tartar|Tartaru]] (w. 807–819).<ref name=":0" />
 
=== Nawiązania do nefilim w księgach deuterokanonicznych Starego Testamentu ===
[[Księgi deuterokanoniczne]] Starego Testamentu zawierają kilka fragmentów, które czasem interpretuje się jako nawiązania do nefilim obecnych w hebrajskich jego częściach. I tak np. Syr 16,7-12 zawiera wzmiankę o tym, że zbuntowani olbrzymi zostali ukarani:<blockquote>(7) Nie przepuścił {Pan} dawnym olbrzymom, którzy się zbuntowali ufni w swą siłę. (8) Nie darował współmieszkańcom Lota, których zatracił z powodu ich pychy. (9) Nie miał miłosierdzia nad narodem zatracenia, co został zgładzony z powodu swych grzechów. (10) Podobnie postąpił z sześciuset tysiącami pieszych, którzy zebrali się w twardości swego serca. (11) I chociażby był tylko jeden twardego karku, byłoby dziwne, gdyby został bez kary. Ma Pan miłosierdzie, ale i zapalczywość, hojny w zmiłowania, ale i gniew wylewa.(12) Jak wielkie miłosierdzie, tak wielka i Jego surowość, sądzi człowieka według jego uczynków.</blockquote>Tekst grecki Syr 16:7 zawiera słowo ''giganton'' i wielu badaczy uznało to za nawiązanie do opowieści z Rdz 6,1-6. Problem jednak w tym, że odnaleziony wśród zwojów znad Morza Martwego hebrajski manuskrypt Księgi Mądrości zawiera w tym miejscu frazę ''nasichej kedem'', co można oddać jako "władcy z przeszłości". Termin ''nasich'' występuje w hebrajskim Starym Testamencie rzadko, zawsze jednak odnosi się do ludzi. Z tego też względu należy przypuszczać, że owa wzmianka nie odnosi się do nefilim.<ref>{{Cytuj|autor=MATTHEW J. GOFF|tytuł=Ben Sira and the Giants of the Land: A Note on Ben Sira 16:7|czasopismo=Journal of Biblical Literature|data=2010-01-01|data dostępu=2016-07-29|wydanie=4|s=645–655|url=http://www.jstor.org/stable/25765959}}</ref>
 
Podobne wzmianki o nieposłusznych istotach zamieszkujących ziemię przed potopem można odnaleźć m.in. w Ba 3, 26–28, Mdr 14, 5–6, 3 i Mch 2, 4.<ref name=":0" />
 
W Starym Testamencie kilkadziesiąt razy pojawia się również termin ''refaim'' oznaczający, w zależności od kontekstu, jedno z plemion zamieszkujących Kanaan lub mieszkańców Szeolu. ''Refaim'' interpretuje się jako gigantów,<ref name="Leksykon" /> należy jednak pamiętać, że hebrajski oryginał Starego Testamentu posługuje się innym terminem.
== Nawiązania w Nowym Testamencie ==
Rozpowszechniona jest interpretacja, według której fragment [[List Judy|Jud]] 6–7 stanowi nawiązanie w opisu powstania ''nefilim'' i jest argumentem za pozaziemskim pochodzeniem „synów Boga”. Wypowiedź Jezusa o naturze aniołów (Mt 22,30) zdaje się jednak przeczyć możliwości związku anioła z człowiekiem<ref name="Leksykon"/>.