Litwa Środkowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
→‎Historia: dodane linki zewnętrzne
Linia 96:
Po zajęciu Wileńszczyzny miała miejsce [[Ofensywa Litwy Środkowej na Kowno|nieudana próba zajęcia Kowna]]. Ostatecznie jednak podpisano [[traktat w Kownie]] pomiędzy Litwą Kowieńską i Litwą Środkową, który został wymuszony przez Ligę Narodów. Po zawarciu rozejmu Liga kontynuowała prace mające doprowadzić do [[Plebiscyt na Wileńszczyźnie|plebiscytu na Wileńszczyźnie]], ale wszelkie próby dalszego porozumienia zakończyły się porażką z powodu braku dobrej woli obu stron.
 
12 października 1920 gen. [[Lucjan Żeligowski]] wydał dekret, w którym ogłosił, że będzie sprawować władzę zwierzchnią na terenie Litwy Środkowej jako naczelny dowódca wojska, a funkcje rządu obejmie powołana przez niego [[Tymczasowa Komisja Rządząca]]<ref>[http://pbc.biaman.pl/Content/8868/Syg.%20Dziennik%20Urz%C4%99dowy%20Tym.%20Komisji%20Rz.%20%20nr%201%201920.pdf „Dziennik Urzędowy Tymczasowej Komisji Rządzącej”, s. 2, Nr 1 z 17 listopada 1920]</ref>.
 
7 stycznia 1921 ogłoszono wytyczne dotyczące nadawania [[obywatelstwo|obywatelstwa]]. Obywatelami Litwy Środkowej mieli być wszyscy ludzie urodzeni na ówczesnym terenie państwa lub mieszkający na jej terenie przez co najmniej 5 lat przed 1914.
Linia 104:
{{osobny artykuł|Sejm Litwy Środkowej|Wybory do Sejmu Litwy Środkowej}}
 
4 lutego 1922 przybył do Wilna delegat rządu polskiego [[Władysław Sołtan]], który funkcję sprawował do 6 kwietnia. 20 lutego, na swoim 10. posiedzeniu, [[Sejm Litwy Środkowej]] przyjął ''Uchwałę w przedmiocie przynależności państwowej Ziemi Wileńskiej''. Za wnioskiem o przyłączenie ziemi wileńskiej do Polski głosowało 96 posłów, 6 wstrzymało się od głosu. W pkt. 4 tej uchwały napisano: ''Ziemia Wileńska stanowi bez warunków i zastrzeżeń nierozerwalną część Rzeczypospolitej Polskiej''<ref>[http://pbc.biaman.pl/Content/8880/Syg.%20Dziennik%20Urz%C4%99dowy%20Tym.%20Komisji%20Rz.%20%20nr%207%201922.pdf „Dziennik Urzędowy Tymczasowej Komisji Rządzącej”, s. 1, Nr 7 (57) z 9 marca 1922]</ref>. 1 marca rząd RP przedłożył Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP projekt „Aktu złączenia”, który miał uzupełnić uchwałę Sejmu Wileńskiego. W akcie tym zapowiadano nadanie autonomii Ziemi Wileńskiej, podobnej do tej jaką miało [[Województwo śląskie (II Rzeczpospolita)|województwo śląskie]]. Dzień później przybyła do Warszawy delegacja Sejmu Litwy Środkowej, ale brak zgody tej delegacji na wprowadzenie zmian do uchwały o włączeniu Ziemi Wileńskiej do Polski doprowadził do kryzysu politycznego, zakończonego dymisją [[pierwszy rząd Antoniego Ponikowskiego|rządu premiera Ponikowskiego]]. Ostatecznie 6 kwietnia [[Sejm Ustawodawczy (1919-1922)|Sejm Ustawodawczy RP]] przyjął ustawę „O objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską”<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Ustawa sejmowa z 6 kwietnia 1922 roku „O objęciu władzy państwowej nad Ziemią Wileńską”|czasopismo=Archiwum Akt Nowych, MSZ, sygn. 6103|strony=304-307}} ([http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19220260213 Dz.U. 1922 nr 26 poz. 213])</ref> w kształcie proponowanym przez Sejm Wileński, bez zmian proponowanych przez rząd RP. Delegatem rządu w Wilnie został [[Walery Roman]]. 18 kwietnia w Wilnie odbyły się uroczystości mające symbolicznie wprowadzić w życie ustawę o wcieleniu Wileńszczyzny do Polski.
 
W związku z tymi wydarzeniami [[stolica]] [[Litwa|Litwy]] została przeniesiona do [[Kowno|Kowna]].