Gułag: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int., lit.
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Drobne redakcyjne - poprawki linków, apostrofów, cudzysłowów...
Linia 11:
System obozów został założony dekretem [[Wszechrosyjski Centralny Komitet Wykonawczy|WCKW]] w 1918 roku, wkrótce po [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]]. Obok przedrewolucyjnego [[Więziennictwo|systemu penitencjarnego]] powstała sieć tzw. ''miejsc zamknięcia'' [[Czeka]]; oprócz tego funkcjonował podporządkowany CzeKa system obozów dla [[Jeniec wojenny|jeńców]] i uchodźców, a od 1919 roku – obozy [[Roboty przymusowe|pracy przymusowej]] (stosowano też nazwę ''obozy koncentracyjne''). Obozy te miały charakter raczej doraźnych środków: CzeKa walczyła z przeciwnikami politycznymi raczej poprzez masowe rozstrzeliwania. Chaos gospodarczy, a później bezrobocie okresu [[Nowa Polityka Ekonomiczna|NEP]]-u powodowały, że trudno było o samowystarczalność obozów.
 
Zalążkiem Gułagu jako miejsca izolowania i [[niewolnictwo|niewolniczej]] pracy osób podejrzanych politycznie był założony w 1923 na [[Wyspy Sołowieckie|Wyspach Sołowieckich]] ''obóz szczególnego przeznaczenia'' – owiane złą sławą Sołowki (Соловецкий лагерь особого назначения, СЛОН). Aż do roku 1929 – w którym proklamowano masową kolektywizację – był to jedyny obóz dla więźniów politycznych, kierowany przez [[OGPU]]. Masowość procesów chłopów-kułaków i innych osób, określanych jako „pomocnicy kułaków”, jak również "szkodnicy„szkodnicy w dziele [[industrializacja|industrializacji]]": [[duchowieństwo|duchownych]], działaczy [[kultura]]lnych, otwarcie krytycznych wobec władz inteligentów oraz działaczy [[Partia polityczna|partyjnych]] związanych z wewnątrzpartyjną [[opozycja (polityka)|opozycją]], spowodował konieczność budowy potężnego systemu łagrów. Jednocześnie plany industrializacji wymagały taniej, zdyscyplinowanej siły roboczej do dyspozycji [[państwo|państwa]].
 
W roku 1929 utworzono sześć nowych łagrów OGPU: Wiszerski, Północny, Kazachstański, Dalekowschodni, Syberyjski i Środkowo-Azjatycki. W 1930 roku zostały one razem z Sołowkami podporządkowane jednolitej centrali Zarządowi Obozów [[OGPU]] (Управление лагерями ОГПУ, УЛАГ), przemianowanym w następnym roku w Główny Zarząd Obozów – Gułag, którego nazwa stała się symbolem sowieckiego aparatu masowego terroru. Od lipca 1929 roku do stycznia 1930 liczba więźniów obozów OGPU wzrosła z 22 do 95 tysięcy i dalej szybko wzrastała (w styczniu 1934 wynosiła ponad 500 tysięcy).
Linia 43:
* [[Izrail Pliner|Izrail Izrailewicz Pliner]] (И. И. Плинер) (do 16 listopada 1938)
* [[Gleb Fiłarietow|Gleb Wasiliewicz Fiłarietow]] (Г. В. Филаретов) (do 18 lutego 1939)
* [[Wasilij Czernyszow (1896–1952)|Wasil Wasilewicz Czernyszow]] (В. В. Чернышёв) (do 26 lutego 1941)
* [[Wiktor Nasiedkin|Wiktor Grigoriewicz Nasiedkin]] (В. Г. Наседкин) (do 2 września 1947)
* [[Gieorgij Dobrynin|Gieorgij Prokofiewicz Dobrynin]] (Г. П. Добрынин) (do 31 stycznia 1951)