Psychoterapia behawioralna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
treść nie dotyczyła hasła |
zmiana kolejności paragrafów |
||
Linia 1:
'''[[Psychoterapia]] behawioralna''' została opracowana w oparciu o [[behawioryzm|prawa uczenia się]], zwłaszcza zasady [[warunkowanie|warunkowania]]. Wywodzi się z [[behawioryzm]]u.
Psychoterapia behawioralna skupia się wyłącznie na [[zachowanie|zachowaniu]] człowieka, jako jego naturalnej [[Reakcja (behawioryzm)|reakcji]] na wpływy otoczenia. Ważne jest ''[[teraźniejszość|tu i teraz]]'', natomiast
Opiera się ona na technikach [[trening]]owych, takich jak np. trening [[Relaksacja (psychologia)|relaksacji]], wykorzystywany w [[desensytyzacja|systematycznej desensytyzacji]] (odwrażliwianiu) pomocnej w leczeniu [[fobia|fobii]], czy [[trening asertywności]]. ▼
[[pomoc psychologiczna|Pomoc]] w zmianie niepożądanego zachowania odbywa się bez analizy
▲
▲Psychoterapia behawioralna skupia się wyłącznie na [[zachowanie|zachowaniu]] człowieka, jako jego naturalnej [[Reakcja (behawioryzm)|reakcji]] na wpływy otoczenia. Ważne jest ''[[teraźniejszość|tu i teraz]]'', natomiast nieistotne są wydarzenia z przeszłości.
▲[[pomoc psychologiczna|Pomoc]] w zmianie niepożądanego zachowania odbywa się bez analizy jego [[Nieświadomość (psychoanaliza)|nieświadomych]] przyczyn, których istnienia [[behawioryzm]] nie uznaje. [[Terapeuta]] w tym rodzaju psychoterapii pełni funkcję aktywną i dyrektywną - wyjaśnia, proponuje, doradza, wspiera, motywuje i wyznacza zadania. Pacjent natomiast jest kimś w rodzaju ucznia - oczekuje się od niego przede wszystkim gotowości do aktywnych zmian.
W procesie terapii behawioralnej, niezależnie od rodzaju leczonych zaburzeń, wyodrębnia się cztery fazy:
| |||