Carpentras: Różnice pomiędzy wersjami

Miasto leżyjest położone na równinie, na południe od masywu Ventoux. Od wschodu jest ograniczone przez góry Vaucluse, od zachodu przez niewielki masyw Dentelle de Montmirail, południową część masywu Ventoux. Miasto leżyznajduje się około 25km na połnocnypółnocny-wschód od Awinionu, stolicy departamentu Vaucluse.

Klimat śródziemnomorski. Lata są gorące i z okresemokresami suszy, czasami przerywanymprzerywanymi gwałtownymi burzami. Zimy są łagodne, raczej suche, a opady śniegu rzadkie. Jesienią i wiosną wystepująwystępują gwałtowne deszcze, czasami przemieniające się w oberwanie chmury. Roczne nasłonecznienie wynosi około 2800 godzin.

Charakterystyczne są gwałtowne wiatry północne i północno-zachodnie – nazywane mistralem, osuszające atmosferę i gleby, i przynoszące okresy słonecznej pogody.

|'''Minimalna Sredniaśrednia Temperaturtemperatur (°C)'''

|'''Maksymalna Sredniaśrednia Temperaturtemperatur (°C)'''

Poza rzeką Auzon miasto przecięte jest w północnej części XVIII -wiecznym kanałem nawadniającym, dostarczającym wodę dla okolicznych upraw. Kanał przecina dolinę rzeki Auzon na zabytkowym akwedukcie z XVIII-ego wieku.

Miasto jest połączone z Awinionem drogą szybkiego ruchu jak również linią kolejową - połączenie z Awinionem i stacją ekspresów "Avignon„Avignon TGV"TGVˮ.

Dobrze rozwinięta jest siecsieć dróg i połaczeń autobusowych z okolicznymi miejscowościami, stanowiąc bazę wypadową do lokalnych atrakcji turystycznych.

=== Prehistoria i Starożytnośćstarożytność ===

WedlugWedług Pliniusza, ludem pierwotnie zamieszkującym okolice ''Carpenctoracte''„Carpenctoracteˮ byli Meminii a miasto byłomiało znacząceduże gospodarczoznaczenie gospodarcze. Po podboju przez Rzymian w 120 pnep.n.e., staje się waznymważnym ośrodkiem na drodze biegnącej do północnej Galii. OśrodekMiejscowość rozwija się i wraz z chrystianizacją zostajei staje się siedzibą biskupstwa. Będzie nim na zmianezmianę z Venasque – obronną osadą na szczycie stromego wzniesienia - zależnie od wydarzeń historycznych.

Z tego okresu pozostał łuk rzymski upamiętniający zwycięstwa rzymskie prawdopodobnie Augusta lub Tyberiusza z początku naszej ery. Łuk widoczny jest na zapleczu katedry St. Siffrein.

=== SredniowieczeŚredniowiecze ===

W 1155, r. Raymond V de Toulouse, marquis de Provence, potwierdza przywileje miasta Raymondowi I-emu, biskupowi Carpentras, a w szczególności prawo cotygodniowych targów.

Od 1274, r. posiadłość papieska jako część Hrabstwa Venaissin (nazwa pochodzi od [[Venasque]]).

[[Plik:Carpentras1.jpg|mały|XIV -wieczna brama obronna : Porte d’Orange]]

Papież Klemens V przenosi Kurię Rzymską z Vanasque do Carpentras w 1313 r. Po jego śmierci w 1314, r. jego następca przenosi rządkurię do Awinionu w 1316 r. Miasto będące posiadłością papieską, korzysta z wielu przywilejów. Sprzyja to rozwojowi grodu, który zostaje otoczony murami obronnymi w drugiej polowie XIV-ego wieku, za panowania Inocentego VI. Wspołcześnie zachowała się imponująca brama obronna « Porte d’Orange ». Z tego okresu pochodzi również gotycka katedra Swśw. Siffrein, wybudowana w stylu gotyku prowansalskiego, z barokową fasadą z XVIIwXVII w.

Miasto jest ważnym osrodkiemośrodkiem osadnictwa żydowskiego. Żydzi przybyli tu po ich wygnaniu z Francji przez Filipa IV Pięknego.

Pomiędzy XVI a XVIII w., Carpentras powoli rozwija się. Będąc posiadłością papieską unika większości konfliktowkonfliktów i wojen tego okresu. W tym czasie powstaje barokowy pałac biskupi (XVII w., obecnie sądysiedziba sądów), kolegiata jezuicka oraz XVIII-wieczny szpital Hôtel Dieu. W XVIIIwXVIII w. z inicjatywy biskupa InguimbertInguimberta powstaje biblioteka jego imienia zawierająca jedną z największych kolekcji starodrukow i cymeliicymeliów we Francji.

Przebudowana zostaje również XIV-wieczna synagoga (polowapołowa XVIIIwXVIII w.)– najstarszy czynny tego typu obiekt sakralny we Francji.

Dobrobyt miasta i powstanie szereguwielu pałaców nadaje miastu klasycystyczny charakter zachowany do dzisiaj w centrum historycznym.

Wraz z rewolucją francuską, w 1791 roku hrabstwo zostaje przyłączone do Francji i Carpentras zostajestaje siedzibasię siedzibą podprefektury utworzonego w 1793 roku departamentu Vaucluse.

XIX w. – budowa kolei przynosi rozwój drobnego przemysłu, jak również przemysluprzemysłu spożywczego. Miasto staje się znane z upraw szlachetnych pędów odmian winnej latorośli.

W czasie II wojny światowej, w okolicach miasta a zwłaszcza w masywie Ventoux, odbylyodbyły się liczne starcia z niemieckimi wojskami;, samo miasto zostałoodzyskało ewakuowanewolność bez walk w sierpniu 1944 r.

Dogodna sytuacja sprzyja rozwojowi turystyki rekreacyjnej : kolarstwo, wycieczki, czy inne sporty.

W historycznym centrum, znajduje się szeregwiele cennych zabytkow:

* łukŁuk rzymski z I w.

* Wieża obronna z XVwXV w. z campanilą z tego okresu oraz zegarem z XVIwXVI w.

* Pałac biskupi (obecnie sądy) z XVIIwXVII w.

* Synagoga, najstarsza we Francji. Obecna konstrukcja z XVIIIwXVIII w.

* La Charité z krużgankami na dwóch piętrach, według inspiracji włoskiej.

* Katedra Saint Siffrein z XVwXV w. w stylu gotyku prowansalskiego; m.in. ołtarz i witraże z XVwXV w.

* Saint Mors - święte wędzidło; relikwia z okresu cesarza Konstantyna, według przekazów wykonana z gwoździa z krzyża Chrystusa na polecenie matki cesarza, Heleny. Przechowywana w skrabcu katedralnym;, symbol miasta.

* Biblioteka InguimbertynskaInguimbertyńska. Jedna z najwiekszychnajwiększych kolekcji starodruków we Francji. Przechowywana obecnie w Hôtel Dieu.

* Hôtel Dieu – budynek szpitala z XVIIIwXVIII w. wraz z zachowaną apteką i barokową kaplicą. Zalożony przez biskupa InguimbertInguimberta. Obecnie zawiera również Bibliotekę InguimbertynskaInguimbertyńską.

* Kolegiata jezuicka z XVIIwXVII w.

* Kanał Carpentras i wiadukt z XVIIIwXVIII w.

* Pasaż Boyer (połowa XIXwXIX w.), nazywany rownież „przeszklona„przeszkloną ulica”ulicą” – całość przykryta szklanym dachem z epoki;, 90 m długości.

* Zabytki związane z przemysłem : siewnia ziaren Graineterie Roux de Carpentras , w okolicy młyny do wyciskania oleju z oliwek (czynne w sezonie)

[[Plik:Saint Mors.JPG|mały|Le Saint Mors - SwięteŚwięte Wędzidło. ]]

Według tradycji, św. Helena (III- IVwIV w.), matka cesarza Bizancjum Konstantyna (IVwIV w.) kazała wykonać wędzidło z gwozdziagwoździa krzyża ukrzyżowanego Chrystusa, by chroniło syna. Przechowywana w bazylice św. Zofii w Konstantynopolu, relikwia zaginęła w czasie rabunku Konstantynopola podczas wyprawy krzyżowej w latach 1202-1204, by pojawicpojawić się znowu w 1260r1260 r. w Carpentras, gdzie znajduje się do dzisiaj. W czasie rewolucji francuskiej, wraz z innymi relikwiami, przechowywana przez parafian, co ocaliło ją od zniszczenia. Relikwia stała się symbolem miasta i widnieje w jego herbie.