Sergio Markarián: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Wenezueli w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Wenezueli w piłce nożnej mężczyzn |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Reprezentacja Peru w piłce nożnej – zmieniono link(i) do Reprezentacja Peru w piłce nożnej mężczyzn |
||
Linia 47:
W rozgrywkach 2004/2005 Markarián trenował trzeci już w karierze grecki klub – [[Iraklis Saloniki|Iraklis FC]], z którym zdołał utrzymać się w [[Superleague Ellada]]. W 2005 roku podpisał umowę z paragwajskim [[Libertad Asunción|Club Libertad]], którego szkoleniowcem był także 22 lata wcześniej. Podczas drugiego już pobytu w Libertadzie dwa razy z rzędu zdobywał mistrzostwo kraju – w sezonach 2006 i 2007. W późniejszym czasie odszedł do meksykańskiego stołecznego zespołu [[Cruz Azul]], gdzie podczas fazy Apertura 2007 osiągnął tytuł wicemistrzowski, przegrywając z dwumeczu finałowym z [[Club Santos Laguna|Santos Laguną]]. W tym samym roku triumfował również w towarzyskim turnieju Copa Panamericana, wygrywając w finale z [[Club Atlético Boca Juniors|Boca Juniors]]. Po roku pracy w Meksyku otrzymał propozycję nowego kontraktu z Cruz Azul, jednak zdecydował się odejść ze stanowiska po różnicy zdań z zarządem odnośnie polityki transferowej. Mimo oferty z [[Reprezentacja Kostaryki w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Kostaryki]] objął ekipę [[Universidad de Chile Santiago|Universidadu de Chile]], z którym w wiosennych rozgrywkach Apertura 2008 wywalczył mistrzostwo kraju. Zaraz po tym sukcesie rozwiązał umowę z Universidadem, podobnie jak w Cruz Azul z powodu konfliktu z włodarzami klubu. W 2010 roku powrócił do ojczyzny, po raz trzeci w karierze zostając trenerem [[Danubio Montevideo|Danubio]], gdzie pracował bez sukcesów przez dwa miesiące.
W lipcu 2010 Markarián objął stanowisko selekcjonera [[Reprezentacja Peru w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Peru]], która za kadencji jego poprzednika [[José del Solar]]a zajęła dopiero ostatnie miejsce w [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010 (eliminacje strefy CONMEBOL)|eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010]], nie kwalifikując się na światowy czempionat. W 2011 poprowadził ją do zwycięstwa w towarzyskich rozgrywkach Kirin Cup, kiedy to Peruwiańczycy podobnie jak ich rywale zanotowali dwa bezbramkowe remisy. Kilka tygodni później wziął udział w turnieju [[Copa América 2011|Copa América]] – tam prowadzona przez niego kadra wyszła z grupy i odpadła dopiero w półfinale, po raz pierwszy od 28 lat zajmując trzecie miejsce, natomiast napastnik Peru [[José Paolo Guerrero]] został królem strzelców tej edycji południowoamerykańskiej imprezy. Ze stanowiska selekcjonera zrezygnował wraz z końcem [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014 (eliminacje strefy CONMEBOL)|eliminacji do Mistrzostw Świata 2014]], podczas których prowadzona przez niego kadra zajęła siódmą lokatę, nie kwalifikując się na mundial. Ogółem poprowadził peruwiańską reprezentację w 45 spotkaniach, notując 17 zwycięstw, 14 remisów i 14 porażek.
W lutym 2015 Markarián po dziesięciu latach powrócił do Europy, zostając następcą [[Claudio Ranieri]]ego w roli selekcjonera [[Reprezentacja Grecji w piłce nożnej|reprezentacji Grecji]], która fatalnie spisywała się w trwających [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 (eliminacje)|eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016]].
| |||