Miguel Muñoz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot przeniósł strony z Kategoria:Selekcjonerzy reprezentacji Hiszpanii w piłce nożnej do Kategoria:Selekcjonerzy reprezentacji Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia przekierowania
Linia 37:
 
== Kariera piłkarska ==
Występował w wielu zespołach juniorskich z [[Madryt]]u - Escolapios, Buenavista, Pavón, Imperio FC i Girod. Później grał dla [[CD Logroñés]], [[Racing Santander|Racingu Santander]] i [[Celta Vigo|Celty Vigo]]. W 1948 razem z [[Pahiño]] pomógł temu klubowi w zajęciu czwartego miejsca w [[Primera División]], strzelił także bramkę w wygranym finale [[Copa del Rey]] przeciwko [[Sevilla FC|Sevilli]]. Po tym sezonie razem ze swoim kolegą został zakontraktowany przez działaczy Realu Madryt. Między 1948 a 1958 rozegrał 347 meczów w tym klubie. Siedmiokrotnie reprezentował [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanię]] w międzynarodowych spotkaniach.
 
== Kariera trenerska ==
Był trenerem rezerw ''Los Merengues'' - ''Plus Ultra CF'' - zanim w 1959 otrzymał posadę pierwszego trenera. To on jest "odpowiedzialny" za najbardziej pomyślne czasy dla tej ekipy. Kiedy szkoleniowcem był Muñoz, Real Madryt dominował w Primera División, wygrywając ją dziewięciokrotnie. Dwa razy triumfował także w [[Puchar Mistrzów|Pucharze Mistrzów]]. Później trenował także [[Granada CF]] (1975-76), [[Hércules CF]] (1976-77), [[UD Las Palmas]] (1976-77) i [[Sevilla FC]] (1979-82).
 
Dwukrotnie powierzano mu opiekę nad reprezentacją Hiszpanii. W 1969 poprowadził ją w czterech meczach. Po przygodzie z [[Sevilla FC|Sevillą]] ponownie mu zaufano. Z tym szkoleniowcem ''La Selección'' dotarła do finału [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1984|EURO 84]] (porażka 0-2 z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]]) i ćwierćfinału [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mundialu 86']] (przegrana w karnych z [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgią]]). Po tej imprezie definitywnie ogłosił koniec kariery.
 
Zmarł 16 lipca 1990, w wieku 68 lat. Przyczyną zgonu był atak serca.