Ruch Państw Niezaangażowanych: Różnice pomiędzy wersjami

Próby integracji politycznej, choćby tylko w skali regionalnej, zupełnie nie powiodły się, natomiast większe efekty przyniosły starania o podniesienie poziomu gospodarczego państw Trzeciego Świata. Pozytywne rezultaty osiągnięto dzięki współpracy z Konferencją Narodów Zjednoczonych do Spraw Handlu i Rozwoju [[UNCTAD]], która jest stałą agendą [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]. UNCTAD zabiega o uprzywilejowanie celne krajów rozwijających się. W 1968 r. Konferencja zaproponowała, aby na rozwój tych krajów państwa wysoko uprzemysłowione przeznaczały 1% swojego produktu narodowego brutto.

 

 

Kolejna konferencja odbyła się w 1986 r. w stolicy [[Zimbabwe]] - [[Harare]]. Doszło tam od początku do wzajemnych ataków między państwami proamerykańskimi jak [[Egipt]], a prosowieckimi (Kuba, [[Nikaragua]]). Jedynym wspólnym stanowiskiem było uchwalenie sankcji przeciwko [[Południowa Afryka|RPA]]. Najbardziej antyamerykański Muammar Kadafi oświadczył: ''„RPA jest zgniłą prawą nogą USA, Izrael jest drugą nogą, nie może być dialogu między nami a [[imperializm|imperialistycznymi]] kryminalistami"''. W rzeczywistości nawet zgodnie uchwalone sankcje nie miały najmniejszego znaczenia, ponieważ to nie RPA korzystała ze współpracy z państwami afrykańskimi, ale większość państw południowoafrykańskich była zależna gospodarczo od RPA. Tak więc zgoda w tej kwestii była teoretyczna. Niewielu uczestników konferencji zamierzało zastosować się do własnej uchwały.