Feliks Rajczak: Różnice pomiędzy wersjami

|www =

}}

 

Ukończył studia polonistyczne na [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytecie Łódzkim]] w 1969 roku. Debiutował jako poeta w 1959 roku na łamach [[Nowa wieś|"Nowej wsi"]]. Organizował życie kulturalne, pracował m.in. jako nauczyciel języka polskiego, wicedyrektor Wojewódzkiego Domu Kultury w Sieradzu, sekretarz Towarzystwa Przyjaciół Zduńskiej Woli (1980-1987). Ojciec Wojciecha Feliksa (ur. 19 stycznia 1971) — magistra farmacji i Witolda Aleksandra (ur. 24 czerwca 1972) — artysty plastyka.

 

Feliks Rajczak urodził się w chłopskiej rodzinie w [[Świątniki (powiat pabianicki)|Świątnikach]] koło Pabianic, był najstarszym dzieckiem Jana (zmarłego 16 listopada 1983 roku) i Feliksy z domu Orłowskiej (zmarłej 3 czerwca 1992 roku), miał dwoje rodzeństwa — siostrę Eugenię i brata Jana. Podczas drugiej wojny światowej w roku 1943, cała rodzina została przesiedlona do [[Meklemburgia|Meklemburgii]], a ich gospodarstwo przejęte przez okupantów.

Rodzina powróciła do kraju w maju 1945 roku, motyw ten pisarz zawarł w jednym ze swoich opowiadań — ''Przeszliśmy Odrę''. W tym samym roku młody Feliks podjął naukę w szkole podstawowej w [[Porszewice|Porszewicach]], którą ukończył siedem lat później. Następnie uczęszczał do technikum budowlanego w Lublinie, drugą klasę rozpoczął już jednak w Łodzi. Po trzech miesiącach szkoły zachorował, a niewłaściwe leczenie spowodowało u Rajczaka trwałą chorobę serca. Maturę zdał w łódzkim liceum dopiero w roku 1963, na problemy zdrowotne nałożyły się także kłopoty z nauką.

}}

 

 

Od roku 1979 stan zdrowia Feliksa Rajczaka gwałtownie się pogarszał, a sam artysta nie chciał zdecydować się na podjęcie leczenia i operację. Zmarł nagle w drodze z pracy 14 kwietnia 1987 roku, dwa dni później został pochowany na zduńskowolskim cmentarzu przy ulicy Łaskiej, a uroczystości pogrzebowe zgromadziły liczne grono przyjaciół i znajomych z całego kraju.