|
|rok następnego albumu = 1993
}}
'''''Gish''''' – pierwszy album studyjny [[The Smashing Pumpkins]]. Jego nazwa pochodzi od nazwiska [[Lillian Gish]], gwiazdy [[Film niemy|kina niemego]]. W jednym z wywiadów [[Billy Corgan]] uzasadniał tę decyzję: "Moja„Moja babcia mówiła mi, że jednym z największych wydarzeń w jej życiu był przejazd Lilian Gish pociągiem przez jej miasteczko. Moja babcia mieszkała w zupełnej dziurze, więc to była wielka sprawa."”.<ref>Mark Caro, "Smashing„Smashing Pumpkins Finds a New Home at Caroline Records"Records”, ''Chicago Tribune'', [[28 grudnia]] [[1990]].</ref>
Album nagrano między grudniem 1990 a marcem 1991 w należącym do [[Butch Vig|Butcha Viga]] Smart Studios w [[Madison]] w stanie [[Wisconsin]], a wydano [[28 maja]] [[1991]] poprzez wytwórnię Caroline Records. Po kilku latach [[mastering|zremasterowaną]] z taśmy analogowej wersję wypuściła wytwórnia Virgin Records.
Znajduje się na nim 10 utworów, z czego 5 jest premierowych. Inna wersja "I„I Am One"One” została wydana na singlu w 1990, wersje demo "Daydream"„Daydream” i "Rhinoceros"„Rhinoceros” wydane zostały w 1989 na demie ''Moon'', wszystkie wymienione razem z "Bury„Bury Me"Me” wyszły także na promo ''5 Song Sampler'', a "Tristessa"„Tristessa” ukazała się na singlu dla [[Sub Pop]] w 1990. Pod koniec utworu "Rhinoceros"„Rhinoceros” słychać kilkanaście ścieżek gitarowych sprzężeń imitujących przelatujące samoloty. Album promowały single "Siva"„Siva” (1991), "Rhinoceros"„Rhinoceros” (wydany samodzielnie w 1991 i jako epka ''Lull'' w 1992) oraz "I„I Am One"One” (wersja płytowa w 1992). Do wszystkich powstały teledyski, "I„I Am One"One” był niepublikowany aż do 2000. z powodu niezadowolenia zespołu z rezultatu.
''Gish'' osiągnął w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] status platynowej płyty, do maja 2005 rozchodząc się w ilości 1,1 miliona egzemplarzy.
== Historia ==
"Rhinoceros"Rhinoceros” z tego albumu, napisany we wczesnym 1989 roku, był punktem zwrotnym w karierze zespołu. Do momentu jego napisania grali nowofalowa muzykę spod znaku [[The Cure]]. Większość nowego, bardziej psychodelicznego materiału została zarejestrowana w lipcu 1989 roku podczas sesji z producentem Markiem Ignoffo. Nagrane podczas tej sesji 17 utworów użyte zostało na 9-utworowe demo ''Moon'', singiel dla wytwórni Limited Potential i posłużyło jako wczesna baza albumu ''Gish''.
== Styl ==
# Daydream
Po ostatnim utworze pojawia się krótki utwór-żart o nazwie "I„I'm Going Crazy"Crazy”.
== Inne utwory zarejestrowane podczas sesji do ''Gish'' ==
* "Blue"„Blue” (wydany na epce ''Lull'', 1992)
* "Bullet„Bullet Train to Osaka"Osaka” (wydany na singlu ''I Am One'', 1992)
* "Jesus„Jesus Loves His Babies"Babies” (wydany w boksie ''[[Mashed Potatoes]]'', 1994)
* "Obscured"„Obscured” (wydane na składance ''[[Pisces Iscariot]]'', 1994)
* "Slunk"„Slunk” (wydany na epce ''Lull'', 1992)
* "Why„Why Am I So Tired?"” (wydane na płycie ''[[Earphoria]]'', 1994/2002)
* "La„La Dolly Vita"Vita” (wersja z ''Gish'' nie została nigdy wydana, wcześniejsza jest dostępna na singlu * ''Tristessa'' i kompilacji ''[[Pisces Iscariot]]'')
== Pozycje na listach ==
|-
| [[1991]]
| "„[[Rhinoceros (singel)|Rhinosceros]]"”
| Modern Rock Tracks
| 27
|-
| [[1992]]
| "„[[I Am One]]"”
| UK Singles Chart
| 73
== Twórcy ==
* [[Billy Corgan]] – wokal, gitara
* [[D'arcyD’arcy Wretzky]] – gitara basowa, wokal w "Daydream„Daydream"
* [[James Iha]] – gitara, wokal
* [[Jimmy Chamberlin]] – perkusja
* Chris Wagner – skrzypce, altówka ("Daydream"„Daydream”)
* Mary Gaines – wiolonczela ("Daydream"„Daydream”)
Nieznana jest tożsamość flecisty w utworze "Suffer"„Suffer”.
{{Przypisy}}
| 