Nazwisko patronimiczne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 2:
 
== Rosja ==
Współczesne rosyjskie imiona odojcowskie (''otczestwa'') biorą swój początek od patronimików, stosowanych na Rusi. RuskieRosyjskie imiona odojcowskie pojawiły się w X wieku. Pierwsza wzmianka o patronimikach pochodzi z 945 roku<ref>Por.: ''В год 6453 (945)'', w: ''Повесть временных лет'', s. [http://www.old-russian.chat.ru/01povest.htm].</ref>. Do XIII stulecia częstotliwość używania imion odojcowskich była znikoma.
 
=== Męskie imiona odojcowskie ===
Forma męskiego patronimika w [[Język ruski|języku ruskimr]]<nowiki/>osyjskim z końcówką '''-icz''' była w użyciu u rodów bojarskich [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]] i [[Księstwo Moskiewskie|Księstwa Moskiewskiego]]: na przykład Jarosław'''icz''', Wsiesław'''icz''', Dobryn'''icz'''. Niższe warstwy nie miały pozwolenia na dodawanie imienia ojca do własnego.
 
Od XV wieku za szczególny przywilej uznawano dodanie do imienia ojca końcówki '''-wicz''': Jarosławo'''wicz''', Wsiesławo'''wicz''', Dobryno'''wicz'''. Takie wyróżnienie otrzymywało się od cara za szczególne zasługi. Na przykład, w 1610 roku car [[Wasyl IV Szujski|Wasyl Szujski]], w podzięce za pomoc kupców [[Stroganowowie|Stroganowych]] w przyłączeniu [[Ural]]u i [[Syberia|Sybiru]] do państwa moskiewskiego, wydał pozwolenie Maksymowi i Nikicie Stroganowym oraz ich potomkom dodawać końcówkę '''-wicz'''. W XVII wieku Stroganowowie byli jedynymi przedstawicielami kupiectwa posiadającymi taki przywilej.