Michał Czartoryski (dominikanin): Różnice pomiędzy wersjami

'''Michał Czartoryski''' [[dominikanie|OP]], właściwie '''Jan Franciszek książę Czartoryski''' (ur. [[19 lutego]] [[1897]] w [[Pełkinie|Pełkiniach]], zm. [[6 września]] [[1944]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[błogosławiony]] i [[męczennik]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], był polskim księciem, [[Kapłan|duchownym]] [[Kościół katolicki|katolickim]], [[dominikanie|dominikaninem]], wychowawcą studentów, inżynierem architektury. W czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]], będąc [[kapelan]]em [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], został rozstrzelany przez Niemców w szpitalu wraz z ciężko rannymi.

 

=== Pochodzenie i młodość ===

Był prawnukiem [[Konstanty Adam Czartoryski|Konstantego Adama]] (1774-1860), wnukiem [[Jerzy Konstanty Czartoryski|Jerzego]] (1828-1912), synem [[Witold Czartoryski|Witolda]] (1864-1945) i Jadwigi z domu Dzieduszyckiej herbu [[Sas (herb szlachecki)|Sas]] (1867-1941, córka [[Włodzimierz Dzieduszycki (1825-1899)|Włodzimierza Dzieduszyckiego]]). Jego rodzeństwem byli Maria (1890-1981, po mężu Korwin-Krasińska), Anna (1891-1951), [[Kazimierz Jerzy Czartoryski|Kazimierz]] (1892-1936), Jerzy (1894-1969), Włodzimierz (1895-1975), Roman (1898-1958), Stanisław (1902-1982), Elżbieta (ur. , zm. 1904), Adam (1906-1998), Witold (1908-1945), Piotr (1909-1993). Na chrzcie nadano mu imiona: Jan Franciszek. Pierwsze nauki pobierał w domu, a następne w prywatnej szkole w Starej Wsi pod Warszawą.

 

{{SORTUJ:Czartoryski, Jan Franciszek}}

[[Kategoria:Absolwenci Politechniki Lwowskiej]]

[[Kategoria:108 błogosławionych polskich męczenników z okresu II wojny światowej|Michał Czartoryski]]