Tytan (księżyc): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Dodanie zdjęcia wykonanego w czasie opadania próbnika Huygens. |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 119:
== Badania Tytana ==
* 12 listopada 1980 roku w pobliże Saturna dotarła sonda [[Voyager 1]]. Jej trajektorię zaplanowano tak, by przeleciała 4000 kilometrów od Tytana, co w konsekwencji spowodowało wyrzucenie sondy poza płaszczyznę [[ekliptyka|ekliptyki]]. Naukowcy sądzili, że będą mogli dostrzec powierzchnię księżyca. Niestety atmosfera była zbyt gęsta, a sonda nie posiadała urządzeń, które mogłyby ją przeniknąć. Dopiero po ponad 20 latach wykazano, że staranna obróbka zdjęć z Voyagera pozwala jednak dojrzeć niektóre wielkoskalowe struktury powierzchni{{r|Richardson}}.
* 1 lipca 2004 roku do Saturna doleciała sonda Cassini, a wraz z nią lądownik Huygens, wykonany przez Europejską Agencję Kosmiczną. Jego głównym celem było zebranie danych dotyczących gęstej atmosfery Tytana, dlatego też przelot przez nią trwał około 2,5 godziny{{r|kosmos}}. Wylądował on z powodzeniem na Tytanie 14 stycznia 2005 roku. Próbnik w trakcie opadania wykonywał zdjęcia, zbierał dane dotyczące atmosfery księżyca, jak również nagrywał dźwięki towarzyszące mu podczas lotu. Następnie poprzez sondę Cassini przesłał dane na Ziemię. Huygens z powodzeniem osiadł na powierzchni księżyca i w krótkim ślizgu natrafił na miękkie i dość zakurzone podłoże{{r|kosmos}}. Po ponad godzinie (przewidywany czas pracy wynosił kilkanaście minut) zakończył pracę i zamarzł. Zdjęcia wykonane przez próbnik w trakcie lądowania ukazały struktury niezwykle podobne do systemów rzecznych na Ziemi{{r|kosmos}}. W próbniku zainstalowano m.in. aparaturę pomiarową produkcji polskiej (termometr).[[Plik:Huygens fish-eye view of Titan.jpg|mały|Zdjęcie powierzchni Tytana wykonane podczas opadania lądownika Huygens z wysokości 5 km|alt=Zdjęcie powierzchni Tytana wykonane podczas opadania lądownika Huygens z wysokości 5 km]]
Sonda Cassini kontynuuje badania Tytana podczas kolejnych przelotów. Zwykle sonda nie zbliża się na mniej niż około 950 kilometrów, ze względu na „tarcie” atmosfery, rozciągającej się nawet do wysokości 975 kilometrów, która zaburza prowadzenie obserwacji. Sonda Cassini była najbliżej Tytana (880 km{{r|astronautilus}}) 21 czerwca 2010 roku. Tak niski przelot został wykonany, aby sprawdzić, czy Tytan posiada własne pole magnetyczne{{r|kosmos}}.
| |||