Siergiej Prokofjew: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne
Allegro (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: opis muzyki bajkowy - w czasach Prokofiewa o muzyce industrialnej nikomu się jeszcze nie śniło!
Linia 19:
 
Prokofjew jest autorem szerokiego i różnorodnego repertuaru, obejmującego większość klasycznych form i gatunków: muzyki [[opera|operowej]], [[balet]]owej, [[kantata|kantat]], [[oratorium|oratoriów]], muzyki symfonicznej ([[symfonia|symfonii]], [[Koncert (forma muzyczna)|koncertów]] na fortepian, skrzypce, wiolonczelę, [[suita|suit]], [[sinfonietta|sinfoniett]], [[Uwertura koncertowa|uwertur]] i in.), [[muzyka kameralna|kameralnej]] (m.in. [[kwartet smyczkowy|kwartetów smyczkowych]], [[Pieśń (forma muzyczna)|pieśni]], [[sonata|sonat]]), utworów na fortepian solo (m.in. 9 [[sonata|sonat]], ''Visions fugitives'', op. 22), [[muzyka sceniczna|muzyki scenicznej]] i [[muzyka filmowa|filmowej]], a także [[Transkrypcja (muzyka)|transkrypcji]].
 
Cechą charakterystyczną muzyki fortepianowej Prokofjewa jest szczególnie intensywne wykorzystanie dynamicznych możliwości instrumentu i związanych z nimi efektów dźwiękowych, ilustracyjność, humor, bogata ekspresja, umiejętne łączeniem [[dysonans]]u z [[tonalność|tonalnością]] oraz elementów [[Industrial|muzyki industrialnej]] z elementami [[muzyka ludowa|ludowymi]]{{fakt|data=2015-07}}.
 
Popularność zawdzięcza przede wszystkim ''Symfonii Klasycznej'', bajce symfonicznej ''Piotruś i Wilk'', ''III Koncertowi fortepianowemu C-dur'', baletowi ''Romeo i Julia'', suicie ''Porucznik Kiże'' oraz muzyce do filmów [[Siergiej Eisenstein|Siergieja Eisensteina]].