Aleksandra Piłsudska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życiorys: jęz., drobne redakcyjne |
→Życiorys: jęz., int., drobne redakcyjne |
||
Linia 36:
Piłsudska prowadziła działalność honorową i społeczną. Od 1926 zasiadała w Kapitule [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]]. Po 1926 zajmowała się pozyskiwaniem finansów dla stowarzyszenia „Nasz Dom”, które prowadziło zakład dla sierot. Z kolei w Rodzinie Wojskowej organizowała w Warszawie przedszkola i szkoły powszechne dla rodzin wojskowych. W stowarzyszeniu „Osiedle” wspierała mieszkańców baraków dla bezdomnych w Warszawie, a w towarzystwie „Opieka” zakładała świetlice z bibliotekami dla młodzieży<ref>Aleksandra Piłsudska, ''Wspomnienia'', op. cit. s. 249–253.</ref>. Działała także w Unii Obrończyń Ojczyzny, organizacji utrzymującej łączność między kombatantami pierwszej wojny światowej<ref>Aleksandra Piłsudska, ''Wspomnienia'', op. cit. s. 259.</ref>. Współredagowała dwa tomy wspomnieniowe uczestniczek działań niepodległościowych. Do 1939 pełniła funkcję przewodniczącej głównej komisji rewizyjnej obywatelskiego Komitetu Akcji Pomocy Zimowej<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Pani Marszałkowa Piłsudska w Łodzi | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=50507| czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 1 | data = nr 96 z 28 kwietnia 1939}}</ref>.
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], [[kampania wrześniowa|agresji Niemiec]] i [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę 1939]] Aleksandra wraz z córkami Wandą i Jadwigą ewakuowała się do [[Wilno|Wilna]], dalej do Kowna na Litwie, a następnie, po rozpoczęciu się okupacji Wilna, do Rygi, po czym odleciała rejsowym samolotem szwedzko-sowieckiego towarzystwa lotniczego<ref>„Ku swemu przerażeniu [...] dowiedziałam się, że samolot należy do szwedzko-rosyjskiej linii lotniczej, a pilotem jest Rosjanin” za: Aleksandra Piłsudska, ''Wspomnienia'' wyd. Novum, Warszawa 1989, s. 32.</ref> z [[Łotwa|Łotwy]] do [[Szwecja|Szwecji]], a następnie samolotem specjalnym do [[Londyn]]u<ref>[[Edward Bernard Raczyński|Edward Raczyński]], „W sojuszniczym Londynie” Londyn 1974.</ref>. Zmarła w 1963. Została pochowana na [[Cmentarz North Sheen|cmentarzu North Sheen]]. 28 października 1992 jej prochy zostały złożone w grobowcu rodzinnym na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|warszawskich Powązkach]].
== Odznaczenia ==
| |||