Najstarsze lokacje miast w Polsce na prawie niemieckim: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Miasta Polski → Kategoria:Miasta w Polsce (przy użyciu QRC)
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 1:
[[Lokacja (historia)|Lokacje]] na [[Prawo magdeburskie|prawie niemieckim]], polegające na organizacji i zabudowie miast [[Lokacja (historia)#Zabudowa|nowego typu]], to najbardziej charakterystyczne i najważniejsze zjawisko w historii gospodarczej i społecznej ziem polskich [[XIII wiek]]u<ref>[[Benedykt Zientara]], ''Przemiany społeczno-gospodarcze miast w dobie lokacji'' w ''Miasta doby feudalnej w Europie środkowo-wschodniej'', pod red. [[Aleksander Gieysztor|A. Gieysztora]] i [[Tadeusz Rosłanowski|T. Rosłanowskiego]], PWN, Warszawa 1976.</ref><ref>[[Maria Bogucka]], [[Henryk Samsonowicz]], ''Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej'', Ossolineum, Wrocław 1986, {{ISBN |83-04-01701-6}}.</ref><ref>Jan Rutkowski, ''Historia gospodarcza Polski (do 1864 4.), Książka i Wiedza, Warszawa 1953.</ref>.
 
{{spis treści||250px}}
Linia 8:
 
== Miasta lokowane w XIII w. w księstwach piastowskich i na Pomorzu Gdańskim ==
W [[XIII wiek|XIII w.]] [[lokacja (historia)|lokowano]] w [[Polska w okresie rozbicia dzielnicowego|księstwach rządzonych przez dynastów piastowskich]] oraz na [[Pomorze Gdańskie|Pomorzu Gdańskim]] 230 miast. Na [[Śląsk]]u 128 (101 lokacji książęcych, 21 kościelnych, 6 rycerskich), w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]] 38 (24 lokacje książęce, 6 kościelnych, 8 rycerskich), w [[Małopolska|Małopolsce]] 29 (11 lokacji książęcych, 17 kościelnych, 1 rycerska), w ziemiach [[ziemia łęczycka|łęczyckiej]] i [[ziemia sieradzka|sieradzkiej]] 17 (13 lokacji książęcych, 4 kościelne), na [[Kujawy|Kujawach]] i w [[ziemia dobrzyńska|ziemi dobrzyńskiej]] 9 (5 lokacji książęcych, 4 kościelne), na Pomorzu Gdańskim 5 (4 lokacje książęce, 1 kościelna) i na Mazowszu 4 (2 lokacje książęce i 2 kościelne)<ref name="BS">[[Maria Bogucka]], [[Henryk Samsonowicz]], ''Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej'', Ossolineum 1986, {{ISBN |83-04-01701-6}}, s. 84–88.</ref>
* przed [[1211]] – [[Złotoryja]]<ref group="uwaga">Data otrzymania pouczenia prawnego z Magdeburga.</ref><ref>''Miasta polskie w Tysiącleciu'', Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, t. II, s. 608; ''Dzieje Złotoryi'', pod redakcją R. Gładkiewicza, Złotoryja-Wrocław 1997, s. 33–34.</ref>
* [[1214]] – [[Wleń]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.wlen.pl/index.php?id=20 | tytuł = Historia miasta i gminy Wleń | opublikowany = Gmina Wleń | język = pl | data dostępu = 2014-05-04}}</ref>
Linia 17:
* [[1225]] – [[Biała (miasto)|Biała]]<ref name="BS" />
* przed [[1226]] – [[Krosno Odrzańskie]]<ref group="uwaga">Ograniczone prawo miejskie. Pełne prawo magdeburskie dopiero w [[1317]].</ref><ref name="BS" /><ref>''Miasta polskie w Tysiącleciu'', Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, t. II, s. 639.</ref>
* [[1226]] – [[Historia Wrocławia|Wrocław]]<ref group="uwaga">Wrocław otrzymywał przywileje lokacyjne dwu lub trzykrotnie, przy czym daty tych lokacji nie są pewne i są dyskutowane przez historyków: po raz pierwszy przez Henryka Brodatego w roku 1226 (lub 1214, bowiem w dokumencie księcia z tego roku wymieniany jest sołtys wrocławski Godinus, co wskazuje, że była to gmina już miejska); prawdopodobnie pomiędzy majem 1241 a marcem 1242 [[Bolesław II Rogatka]] rozszerzył znacznie obszar lokowanego miasta; w 1261 książęta [[Henryk III Biały]] i [[Władysław wrocławski]] nadali miastu prawo magdeburskie.</ref><ref name="Wro">[[Encyklopedia Wrocławia]], Wrocław 2000, {{ISBN |83-7023-749-5}}, s. 462, [[Jan Drabina]], ''Miasta śląskie w średniowieczu'', Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1987, {{ISBN |83-216-0711-X}}, s. 183–186 oraz [http://baza.archiwa.gov.pl/sezam/sezam.php?l=&mode=show&zespoly_id=87689 Archiwum Państwowe we Wrocławiu].</ref>
* przed [[1228]] – [[Świebodzice]]<ref name="BS" />
* [[1228]] – [[Byczyna]]{{r|Byczyna}}