Lal Bahadur Shastri: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 31:
==== Jako premier ====
[[Plik:Mumbai Shastri statue.jpg|thumb|220px|Pomnik Shastriego w Bombaju]]
Po śmierci Nehru 27 maja 1964 roku i sporze wokół tego kto ma zostać nowym premierem, Shastri, choć znany był z łagodnego usposobienia jako zwolennik polityki Nehru i socjalista, zwrócił się z apelem aby uniknąć sytuacji w której premierem zostanie konserwatywny i prawicowy [[Morarji Desai]]. 9 czerwca Shastri został mianowany na premiera przez prezydenta Kumarasami Kamaraja. Jako premier Shastri zachował w Radzie Ministrów większość członków rządu Nehru. Ministrem finansów został Tiruvellore Thattai Krishnamachari, ministrem obrony Yashwantrao Chavan, ministrem spraw wewnętrznych Swaran Singh a [[Indira Gandhi]] ministrem informacji i radiofonii. Shastri był świeckim przywódcą, podobnie jak Nehru nie łączył religii z polityką. Sam był wyznawcą [[hinduizm]]u, uważał on jednak że wynoszenie religii tej do miana religii państwowej doprowadziłoby Indie do sytuacji takiej jak Pakistan który był państwem wyznaniowym<ref>Guha, Ramachandra (2008). India After Gandhi: The History of the World’s Largest Democracy. Pan Macmillan. {{ISBN
W czasie kadencji Shastri w 1965 roku doszło do protestów antyhindi w Madrasie, rząd starał się przez długi czas wprowadzić hindi jako jedyny język urzędowy Indii. W obliczu niepokojów w Madrasie, aby uspokoić sytuację Shastri wysłuchał rady Indiry Gandhi i zapewnił, że angielski dalej będzie używany jako język urzędowy jak długo stany mówiące w językach innych niż hindi będą tego chciały. Premier Shastri kontynuował socjalistyczną politykę gospodarczą zapoczątkowaną przez Nehru, choć twierdził że Indie nie mogą mieć restrykcyjnego systemu gospodarczego<ref>[http://pib.nic.in/newsite/erelease.aspx?relid=9089 Prime Minister Inaugurates Lal Bahadur Shastri Memorial: Text Of Dr Manmohan Singh’s Speech. Press Information Bureau, Government Of India].</ref>. W polityce wewnętrznej starał się zwiększyć produkcję żywności i ograniczyć głód wśród ubogich. Premier wypromował ''Białą Rewolucję'' – kampanię mającą na celu zwiększenie produkcji i podaży mleka. Wspierając spółdzielnie mleczne w Anand w regionie Gujarat, utworzył Narodową Radę Rozwoju Mleka. Jako premier wezwał ludzi do dobrowolnego zrezygnowania z jednego posiłku, tak aby mógł on być dystrybuowany do ubogiej ludności. W czasie wojny z Pakistanem w 1965 roku stworzył slogan Jai Jawan Jai Kisan (Niech żyje żołnierz, niech żyje rolnik), który miał podkreślać potrzebę zwiększenia produkcji żywności. W czasie kadencji promował politykę Zielonej Rewolucji, polegającej na zwiększaniu produkcji rolnej.
Linia 41:
<!-- NIEZROZUMIAŁE: 17 września 1965 roku, w czasie wojny indyjsko-pakistańskiej, Indie otrzymały list od Chiny jakoby Armia Indii miała przenieść sprzęt wojskowy na terytorium Chin i jeśli Indie nie wycofają sprzętu zostanie on rozebrany przez siły chińskie. Pomimo gróźb agresji ze strony Chin, premier oświadczył że zarzuty ChRL nie są prawdziwe i jeśli Chiny zaatakują Indie to Hindusi będą walczył o wolność swojego kraju mimo potęgi chińskiego wojska<ref>[http://www.freeindia.org/biographies/greatleaders/shastri/page25.htm Lal Bahadur Shastri: China Cannot Frighten Us].</ref>. Rząd chiński postanowił nie interweniować w Indiach. Wojna indyjsko-pakistańska spowodowała znaczne straty materialne i śmierć od 3 do 4 tys. osób po obu stronach konfliktu. Konflikt zakończył się w dniu 23 września 1965 roku, zawieszenie broni zostało wynegocjowane poprzez [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]], do czasu zawieszenia broni, Indie zadały Pakistanowi druzgocącą klęskę militarną. -->
Podczas swojej kadencji Shastri odwiedził wiele państw, w tym ZSRR, Jugosławię, Wielką Brytanię, Kanadę i Birmę<ref>[http://rrtd.nic.in/lalbahadurshastri.htm „Lal Bahadur Shastri (1904–1966)”. Research Reference and Training Division, Ministry Of Information And Broadcasting, Government Of India.]</ref>. Po zawieszeniu broni z Pakistanem w 1965 roku, Shastri i prezydent Pakistanu [[Muhammad Ayub Khan]] spotkali się na szczycie zorganizowanym przez radzieckiego premiera [[Aleksiej Kosygin|Aleksieja Kosygina]] w Taszkiencie w Uzbeckiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. 10 stycznia 1966 roku, Shastri i Khan podpisali Deklaracją Taszkencką. Premier Shastri zmarł w Taszkiencie, dzień po podpisaniu deklaracji, prawdopodobnie z powodu ataku serca, jednak wielu ludzi uważa że na jego życie został zaplanowany spisek a sam premier został zamordowany<ref>[http://www.bbc.co.uk/blogs/thereporters/soutikbiswas/2009/08/was_mr_shastri_murdered.html Was Mr Shastri murdered. bbc.co.uk].</ref>. Premier został uznany za bohatera narodowego, ku jego pamięci powstał memoriał „Vijay Ghat”. Po jego śmierci tymczasowo rolę premiera przejął [[Gulzarilal Nanda]], sprawował on tę funkcję do czasu gdy parlament i Partia Kongresowa wybrała Indirę Gandhi na następce Shastri<ref>U.N. Gupta (2003). Indian Parliamentary Democracy. Atlantic Publishers & Distributors. s. 121. {{ISBN
== Upamiętnienie ==
Linia 50:
== Bibliografia ==
* Guha, Ramachandra (2008). India After Gandhi: The History of the World’s Largest Democracy. Pan Macmillan. {{ISBN
* John Noyce. ''Lal Bahadur Shastri: an English-language bibliography''. Lulu.com, 2002.
* Lal Bahadur Shastri, 'Reflections on Indian politics’, ''Indian Journal of Political Science'', vol.23, 1962, s. 1–7
* L.P. Singh, ''Portrait of Lal Bahadur Shastri'' (Delhi: Ravi Dayal Publishers, 1996) {{ISBN
* (Sir) C.P. Srivastava, ''Lal Bahadur Shastri: a life of truth in politics'' (New Delhi: Oxford University Press, 1995) {{ISBN
* (Sir) C.P. Srivastava, ''Corruption: India’s enemy within'' (New Delhi: Macmillan India, 2001) chapter 3 {{ISBN
* India Unbound From Independence to Global Information Age by Shri Gurucharan Das chapter 11
| |||