Wersja z 20:50, 22 sie 2016 edytuj Mathiasrex (dyskusja \| edycje) 345 374 edycje kat. ← poprzednia edycja		Wersja z 19:57, 3 gru 2016 edytuj anuluj edycję Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 386 771 edycji m zamieniam magiczny ISBN na szablon następna edycja →
Linia 21: Pochodził z rodziny szlacheckiej. W 1868 ukończył studia prawnicze na [[Uniwersytet Moskiewski\|Uniwersytecie Moskiewskim]], uzyskując tytuł magistra nauk prawnych i przez pewien czas pracował na uczelni jako wykładowca (docent). W 1880 otrzymał tytuł [[szambelan]]a<ref name="hrono"/>. W latach 1883-1892 kierował kancelarią Świątobliwego Synodu Rządzącego, zaś od 1892 do 1905 pracował jako doradca prawny w Świątobliwym Synodzie Rządzącym, z którego odszedł wskutek różnic zdań z oberprokuratorem [[Konstantin Pobiedonoscew\|Konstantinem Pobiedonoscewem]]<ref name="hrono"/>. Od 1896 zasiadał w senacie<ref name="hrono"/>. 6 maja 1905 wszedł do Rady Państwa jako radca tajny<ref name="hrono"/>. Od 2 maja 1911 do 5 lipca 1915 pełnił funkcję oberprokuratora Świątobliwego Synodu Rządzącego<ref name="hrono"/>. Od 1913 sekretarz stanu<ref name="hrono"/>. Reprezentował poglądy [[konserwatyzm\|konserwatywne]]<ref>D. Pospielovsky, ''The Russian Church under the Soviet Regime 1917-1982'', New York 1984, {{ISBN \|0-88141-033-0}}, s.186</ref>, działał w [[Galicyjsko-Russkie Towarzystwo Dobroczynne\|Galicyjsko-Russkim Towarzystwie Dobroczynnym]]<ref>{{cytuj książkę \|nazwisko = Osadczy\| imię = W.\| tytuł = Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji\| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej\| miejsce = Lublin\| rok = 2007\| strony = 521\| isbn = 978-83-227-2672-3}}</ref>. Po wybuchu [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] i [[Galicyjsko-bukowińskie generał-gubernatorstwo\|zajęciu Galicji przez wojska rosyjskie]] współorganizował struktury Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na tym terenie<ref>{{cytuj książkę \|nazwisko = Osadczy\| imię = W.\| tytuł = Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji\| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej\| miejsce = Lublin\| rok = 2007\| strony = 643-647\| isbn = 978-83-227-2672-3}}</ref>. Z urzędu oberprokuratora został odwołany w ramach szerszych zmian w gabinecie rządzącym, stanowiących reakcję na falę rozruchów, jakie miały miejsce w [[Moskwa\|Moskwie]] w czerwcu 1915<ref>{{cytuj książkę \| autor = [[Ludwik Bazylow\|Bazylow L.]]\| tytuł = Obalenie caratu\| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe\| miejsce = Warszawa\| rok = 1976\| strony = 51}}</ref>.

Władimir Sabler: Różnice pomiędzy wersjami