Likud: Różnice pomiędzy wersjami

W następnym miesiącu Partia Pracy ogłosiła wyjście z rządu Szarona, co spowodowało ogłoszenie wcześniejszych wyborów. Stało się tak z powodu zwycięstwa lewicowego [[Amir Perec|Amira Peretza]] w wyborach na lidera tego ugrupowania<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.nytimes.com/2005/11/10/international/middleeast/10mideast.html| tytuł = Peres Loses Israeli Labor Party Post, Endangering Sharon Coalition| data dostępu = 7 stycznia 2008| autor = Greg Myhre| język = en}}</ref>. 21 listopada 2006 roku Ariel Szaron ogłosił, że opuszcza ''Likud'' i zakłada nową, centrową formację, ''Kadima''<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/4456422.stm| tytuł = Sharon Leaves Likud| data dostępu = 7 stycznia 2008| autor = BBC News| język = en}}</ref>. Zaraz potem aż siedmiu kandydatów zgłosiło swój akces do zajęcia jego miejsca: Binjamin Netanjahu, [[Uzi Landau]], [[Sza’ul Mofaz]], [[Jisra’el KatzKac (ur. 1955)|Jisra’el KatzKac]], [[Silwan Szalom]] i [[Moshe Feiglin]]. Ten pierwszy okazał się być głównym faworytem<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.imra.org.il/story.php3?id=27604| tytuł = Poll of Likud members: Netanyahu 29% Shalom 12% Mofaz 22% Landau 14%, 49% voting Likud| data dostępu = 7 stycznia 2008| autor = IMRA| język = en}}</ref>. Landau i Mofaz zrezygnowali niedługo potem<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3179500,00.html| tytuł = Landau quits Likud race; supports Bibi| data dostępu = 7 stycznia 2008| autor = Attila Somfalvi| język = en}}</ref>, reszta wsparła Netanjahu lub przeszła do ''Kadimy''<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.cnn.com/2005/US/12/10/saturday/index.html?iref=newssearch| tytuł = Israeli defense minister quits Likud Party to join Sharon| data dostępu = 7 stycznia 2008| autor = CNN.com| język = en}}</ref>.

W pierwszych dniach grudnia 2008, podczas wewnętrznego głosowania w szeregach partii, którego efektem był skład listy wyborczej ''Likudu'' podczas wyborów parlamentarnych w styczniu 2009 r., okazało się, że członkowie partii w większości życzą sobie, aby wyrażała ona ich skrajnie prawicowe poglądy. Na liście partyjnej pojawiły się nazwiska przede wszystkim tzw. „jastrzębi” – polityków, którzy opowiadają się za twardą linią postępowania w konflikcie z Arabami. Na wysokich miejscach znaleźli się tam m.in.: [[Moshe Feiglin]] (20. miejsce), [[Gila Gamli’el]] (19.), [[Jisra’el KatzKac (ur. 1955)|Jisra’el KatzKac]] (11.), [[Ze’ew Binjamin Begin]] (5.), [[Juli-Jo’el Edelstein]] (12.), [[Re’uwen Riwlin]] (4.) i [[Gidon Sa’ar]] (2.), kojarzeni z nurtem skrajnie prawicowym w partii<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.ynet.co.il/english/articles/0,7340,L-3635745,00.html| tytuł = Likud is back| data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = Attila Somfalvi| język = en}}</ref>, podczas gdy umiarkowani członkowie ''Likudu'' – [[Dan Meridor]] i [[Uzzi Dajan]] zajęli odległe miejsca<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.worldpoliticsreview.com/article.aspx?id=3025| tytuł = World Citizen: Primary Vote Shocks Likud Leaders | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = Frida Ghitis| język = en}}</ref> (odpowiednio 17. i 42.<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.haaretz.com/hasen/spages/1045004.html| tytuł = Likud top 40/Who’s who in the new party line-up | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = Haaretz| język = en}}</ref>). Dla Netanjahu okazało się to sporym problemem (zwłaszcza stosunkowo wysokie miejsce Feiglina<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.allheadlinenews.com/articles/7013369821| tytuł = Netanyahu Contests Likud Primary Results | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = AHN| język = en}}</ref>), ponieważ lider ''Likudu'' wiele czasu spożytkował na tworzenie wizerunku partii jako ugrupowania centroprawicowego, zdolnego do przyciągnięcia do siebie zniechęconych wyborców ''Kadimy'' i Partii Pracy<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7772865.stm| tytuł = Hawks dominate Likud party vote | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = BBC| język = en}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url = http://www.upi.com/Top_News/2008/12/08/Netanyahu_backs_centrist_Likud_slate/UPI-35511228760277/| tytuł = Netanyahu backs centrist Likud slate | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = UPI| język = en}}</ref>. Powrót ''Likudu'' na skraj prawego skrzydła izraelskiej sceny politycznej doprowadził do spadku jego popularności wśród bardziej umiarkowanego elektoratu. Wskazywały na to np. wyniki sondażu z 19 grudnia 2008 r. Pod względem popularności, partia zrównała się w tym okresie z ''Kadimą''. Według sondażu przeprowadzonego dla dziennika ''Maariv'', obie ugrupowania uzyskałyby 30 mandatów parlamentarnych, gdyby wybory zostały przeprowadzone właśnie 19 grudnia<ref>{{cytuj stronę| url = http://news.yahoo.com/s/afp/20081219/wl_mideast_afp/mideastisraelpolitics| tytuł = Kadima, Likud neck-and-neck ahead of Israel elections | data dostępu = 21 grudnia 2008| autor = Yahoo News| język = en}}</ref>.