II wojna bałkańska: Różnice pomiędzy wersjami

W niespełna miesiąc po zakończeniu [[I wojna bałkańska|I wojny bałkańskiej]] konflikt na [[Półwysep Bałkański|Bałkanach]] rozgorzał na nowo. Tym razem sojusznicy z [[Liga Bałkańska|Ligi Bałkańskiej]] zaczęli kłócić się o podział zdobytych terytoriów. Wojna wybuchła po zerwaniu przez cara bułgarskiego [[Ferdynand I Koburg|Ferdynanda I]] pertraktacji z Serbią na temat nowego podziału [[Macedonia (kraina historyczna)|Macedonii]]. W nocy z 29/30 czerwca 1913 roku, na granicach, [[Bułgarzy]] zaatakowali jednocześnie Greków i Serbów, a wypoczywający gościnnie w Salonikach bułgarski pułk wywołał tam powstanie bułgarskiej części ludności miasta<ref>''„[[Emeis oi Ellines]]” – Historia wojen współczesnej Grecji'' – uniwersytecka praca zbiorowa.</ref>. Serbom z pomocą pospieszyli Czarnogórcy, a po kilku dniach Bułgarię zaatakowała Rumunia (żądająca południowej Dobrudży) i Turcja. Bułgarzy, mimopo bardzo ciężkich walkwalkach, wkrótce musieli się cofnąć. Grecy oraz niebułgarscy Słowianie zarzucają im przy tym popełnienie masowych zbrodni wojennych na ludności cywilnej<ref>Emeis oi Ellines.</ref>. Wobec ciężkich porażek militarnych, Bułgarzy w krótkim czasie poprosili o pokój. Odbyło się to dzięki mediacjom rosyjskim.