Ekwici: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Removing Link GA template |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 1:
'''Ekwici''' ([[łacina|łac.]] ''equites'', l.poj. ''eques'') – średnio zamożna [[Republika rzymska|rzymska]] [[klasa społeczna]], w skład której wchodzili kupcy, przedsiębiorcy, bankierzy, posiadający majątki o wartości minimum 400 000 [[sesterc]]ji (III w. p.n.e.). Symbolami przynależności do stanu ekwickiego było posiadanie konia (stąd nazwa ekwitów znacząca "jeźdźcy": [[łacina|łac.]] ''equus'' oznacza konia), noszenie stroju wojskowego zwanego ''[[trabea]]'', złotego pierścienia oraz wąskiego purpurowego szlaku zdobiącego [[Tunika rzymska|tunikę]]<ref>Praca zbiorowa, 2006, ''Wielka Historia Świata'', t.10, Polskie Media Amer.Com, ss. 129-130 , {{ISBN
Początkowo terminem tym określano obywateli rzymskich, których było stać na zakupienie i utrzymanie konia oraz ekwipunku żołnierza jazdy (dużo droższego od ekwipunku piechura). Rekrutowali się oni z 3 ''tribus'': ''Tities'', ''Ramnes'' i ''Luceres'', a przewodził im ''tribunus celerum''. Setka ekwitów stanowiła centurię, dzielącą się na pododdziały zwane ''decuriae'', składające się z dziesięciu osób, każda pod dowództwem [[Dekurion|dziesiętnika]] (łac. ''decurio'').
Linia 7:
W [[III wiek p.n.e.|III wieku p.n.e.]] ta militarna funkcja ekwitów uległa zatarciu, ale pozostali oni wpływową i zamożną grupą właścicieli ziemskich i przedsiębiorców. Stanowili trzon biurokracji rzymskiej. Grupa ta stała w hierarchii społecznej poniżej senatorów, jednak ostro rywalizowała z nimi o wpływy.
W 67 r. p.n.e. senat wydał tzw. ustawę Roscjusza, nadającą ekwitom prawo do zasiadania w teatrze w wydzielonych rzędach, ustawionych tuż za ławami senatorskimi i oddzielonych od pozostałej części miejsc wydzielonych dla [[Plebejusze|plebsu]]<ref>Tadeusz Łoposzko, 1987, Historia Społeczna Republikańskiego Rzymu, PWN, s. 81, {{ISBN
Ateńskim odpowiednikiem ekwitów byli ''[[hippeis]]''<ref>"Warstwę wyższą społeczeństwa rzymskiego w okresie królewskim i w pierwszym wieku republiki tworzyli patrycjusze, czyli
Linia 13:
patrycjusze jako arystokracja ziemiańska już w najstarszym okresie rzymskiej historii zobowiązani byli do wystawiania ciężkozbrojnej piechoty i niewiele mieli wspólnego z jeźdźcami w orszaku królewskim. "Rządy jeźdźców" znane nam z wczesnej historii Grecji, odpowiadały najwyraźniej warunkom archaicznego ustroju społecznego. Rzeczą znamienną jest, że jeszcze przed tzw. reformą
serwiańską z V wieku p.n.e. equites traktowani byli jako grupa przywódcza, stojąca ponad zwykłymi "klasami". Ich pozycję przyrównać można mniej więcej do pozycji jeźdźców, czyli "rycerzy"
(''hippeis'') w Atenach przed reformami [[Solon]]a." [[Géza Alföldy]] "Historia społeczna starożytnego Rzymu" SAWW 1991 i późniejsze wydania, {{ISBN
== Zobacz też ==
| |||