Funt szterling: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
błędny format zapisu kwot w £, p, oraz $ (niezgodny z iso 4217)
hiperłącze
Linia 42:
 
== Historia ==
Szterling został wprowadzony do obiegu przez angielskiego króla [[Henryk II Plantagenet|Henryka II]] w 1158 i był wymienialny na [[srebro]]. W 1816 zmieniono wymienialność funta ze srebra na [[złoto]] i utrzymywano ją do 1914. W tym czasie kurs funta utrzymywał się na poziomie około [[Dolar amerykański|$]]4,9 za £1. W roku 1926 powrócono do wymienialności na złoto, jednak w tym czasie w obiegu nie były już używane złote monety, a banknoty, które można było wymieniać na sztaby złota. [[System waluty sztabowo-złotej]] został ostatecznie porzucony 21 września 1931 podczas [[Wielki kryzys|wielkiego kryzysu]]. Po wycofaniu się z [[system waluty złotej|systemu waluty złotej]] funt został zdewaluowany o 20%. Funt stał się całkowicie wymienialny w 1946, co było warunkiem udzielenia 3,75 miliarda dolarów pożyczki przez [[Stany Zjednoczone]]. Po wycofaniu się z powiązania funta ze złotem próbowano ustabilizować kurs waluty poprzez związanie wartości funta z innymi walutami począwszy od amerykańskiego dolara. Jednak próby były nieudane co pociągnęło za sobą 30% dewaluację w 1949.
 
W połowie lat 60. wystąpiła kolejna presja na obniżenie wartości waluty. W 1966 w obliczu spadającego kursu waluty rząd brytyjski wprowadził restrykcyjne ograniczenia dewizowe. Jednym z nich był zakaz wywozu przez turystów z kraju więcej niż 50 funtów (zniesiony w 1970). W tym czasie, w listopadzie 1967 funt został zdewaluowany o 14,3% do poziomu 2,41 dolara.