Aktor: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsza wiadomość o występach aktorskich {{fakt|pochodzi z 534 p.n.e.|data=2016-11}}, kiedy [[Tespis]], grecki poeta i aktor, jako twórca tragedii, w swej sztuce obok chóru wprowadził pierwszego aktora. Wystawienie jej odbyło się podczas [[Dionizje|Wielkich Dionizjów]] (prawdopodobnie 23 października) i tym samym stał się on pierwszym, który wypowiedział tekst nie w trzeciej osobie, ale jako postać z przedstawienia. Zrewolucjonizowało to sposób prezentowania opowieści: przedtem używano chórów, narratora, nie odgrywano jednak roli postaci. Pomiędzy aktorem a chórem lub aktorem a [[koryfeusz]]em zaistniała możliwość prowadzenia dialogu, mógł się więc pojawić konflikt dramatyczny. Drugiego aktora wprowadził [[Ajschylos]], a trzeciego – [[Sofokles]].

 

[[Plik:Tragic actor, Roman mosaic II-III century AD, Cordoba, Spain.jpg|thumb|lewo|upright|Aktor tragiczny, mozaika rzymska z II-III wieku n.e, Alcázar de los Reyes Cristianos, [[Kordoba]]]]

Od aktorów oczekuje się zwykle całego zestawu umiejętności, m.in. dobrej emisji głosu, dykcji, wyrazistości ruchu i mimiki, zdolności analizowania i rozumienia tekstu dramatycznego, zdolności wywoływania i odgrywania uczuć. Obecnie nie przykłada się specjalnej wagi do cech fizycznych, przestały obowiązywać kanony piękna (podlegające zresztą przemijającej modzie). Zwykle dobrzy aktorzy są wyszkoleni w śpiewie, tańcu, improwizacji, obserwacji i naśladowaniu, walce scenicznej i odgrywaniu tekstów klasycznych, posługiwaniu się dialektem i gwarą. Wielu aktorów bierze udział w długotrwałych kursach i uczęszcza do szkół pozwalających rozwinąć takie umiejętności. Szkoły te mają często bardzo różne filozofie i metodologie artystyczne.