Heimkehr: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie linku - Michał Pluciński |
→Akcja filmu: przecinki |
||
Linia 39:
Marie wraca do swojego miasta. Gnębienie Niemców przez Polaków coraz bardziej nasila się. Nieustannie prześladują oni Niemców. Niemiecki ambasador interweniuje u polskiego ministra spraw zagranicznych, ale Polak zwodzi go i kłamie: ''Bardzo żałuję, nic nie mogę zrobić, to tylko przypadek, że znowu Niemiec był ofiarą zamachu'', itd.
[[1 września]] [[1939]] (zob. [[II wojna światowa]]) Polacy aresztują wszystkich Niemców, nawet małe dzieci. Umieszczają wszystkich w celach, gdzie stłoczeni ludzie muszą spać na stojąco. To doprowadza więźniów do wycieńczenia oraz histerii, ale Marie uspokaja wszystkich, intonując ojczystą piosenkę. To jest punkt kulminacyjny filmu; Marie przemawia o tęsknocie za niemiecką ojczyzną:
: ''"Wyobraźcie sobie, jak to będzie, mieszkać pośród Niemców. Jeśli wejdziecie do sklepu, nikt nie będzie gadać po polsku albo po żydowsku, a tylko po niemiecku.''
| |||