Retrofleksja (fonetyka): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Nie podano opisu zmian
Linia 6:
==Artykulacja==
Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:
* artykulację '''[[spółgłoska apikalna|apikalno]]-[[spółgłoska zadziąsłowadziąsłowa|postalweolarną]]''' – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
* artykulację '''[[spółgłoska apikalna|subapikalno]]-[[spółgłoska podniebienna|prepalaltaną]]''' – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.
 
Linia 12:
 
==Przykłady==
W [[język polski|języku polskim]] nie ma spółgłosek z retrofleksją, choć polskie [[spółgłoska zadziąsłowa|spółgłoski zadziąsłowe]] [[spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna|{{IPA|[ʃ]}}]], [[spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna|{{IPA|[ʒ]}}]] są często uznawane za spółgłoski subapikalno-prepalatalnelaminalne z retrofleksją [[spółgłoska szczelinowa z retrofeksją bezdźwięczna|{{IPA|[ʂ]}}]], [[spółgłoska szczelinowa z retrofeksją dźwięczna|{{IPA|[ʐ]}}]]. W języku polskim mamy jednak do czynienia z artykulacją z płaskim językiem.
 
Spółgłoski z retrofleksją (apikalno-postalweolarne) występują w [[język norweski|języku norweskim]] i [[język szwedzki|szwedzkim]] (nie we wszystkich dialektach).