Carlos Saavedra Lamas: Różnice pomiędzy wersjami

W 1907 roku został sekretarzem generalnym zarządu miasta Buenos Aires. Rok później został po raz pierwszy wybrany do [[Izba Deputowanych (Argentyna)|parlamentu]]. Aktywnie uczestniczył w pracach legislacyjnych dotyczących wód przybrzeżnych, irygacji, imigracji, kolonizacji oraz finansów rządowych. Po mianowaniu w 1915 na stanowisko ministra sprawiedliwości i edukacji, przeprowadził reformę systemu edukacji. Był jednym ze współorganizatorów [[Międzynarodowa Organizacja Pracy|Międzynarodową Organizację Pracy]] w 1919 roku. W 1932 prezydent [[Agustín Pedro Justo]] mianował go ministrem spraw zagranicznych. Doprowadził do powrotu Argentyny do [[Liga Narodów|Ligi Narodów]]. W październiku 1933, napisał Traktat o Nieagresji i Współpracy popisany przez wszystkie państwa reprezentowane na siódmej [[Konferencje międzynarodowe państw amerykańskich|konferencji panamerykańskiej]] odbywającej się w [[Montevideo]]<ref>[http://avalon.law.yale.edu/20th_century/intam01.asp Anti-war Treaty of Non-aggression and Conciliation (Saavedra Lamas Treaty); October 10, 1933]</ref>. Poprzez liczne zabiegi dyplomatyczne przyczynił się do zakończenia [[Wojna o Chaco|wojny o Chaco]] pomiędzy [[Paragwaj]]em a [[Boliwia|Boliwią]], za co został wyróżniony Pokojową Nagrodą Nobla za rok 1936.