Okręg Kłajpedy: Różnice pomiędzy wersjami

19 marca 1939 litewski minister spraw zagranicznych [[Juozas Urbšys]] zatrzymał się w [[Berlin]]ie, wracając z uroczystości koronacyjnych papieża w [[Rzym]]ie. [[Joachim von Ribbentrop]] zażądał od niego zwrócenia Kłajpedy, czego minister odmówił i wezwał na pomoc Francję, Wielką Brytanię i Polskę, jednak nie otrzymał odpowiedzi. Niemiecki korpus ekspedycyjny, który tworzyły 3 pancerniki, 3 krążowniki, 17 niszczycieli, 9 okrętów podwodnych, 5 eskortowców, 12 kutrów pomocniczych, 13 trałowców i kilkanaście mniejszych jednostek przeszedł poza pasem polskich wód terytorialnych i zbliżył się do Kłajpedy. 22 marca niemiecki samolot przywiózł ministra Urbšysa ponownie do Berlina, gdzie został powiadomiony, że flota niemiecka znajduje się w morzu<ref name="Tajna wojna Stalina" />. Hitler zagroził zbombardowaniem Kowna, jeśli Litwa nie zgodziłaby się na oddanie okręgu<ref>Joanna Wieliczka-Szarek ''III Rzesza Narodziny i zmierzch szaleństwa'', wyd. 2006 r., s. 175.</ref>. Wobec tego faktu, na mocy umowy zawartej nad ranem 23 marca 1939 między Rzeszą Niemiecką a Litwą (podpisanej przez ministra Urbšysa, sprzecznej z art. 15 Konwencji z 1924)<ref>Wraz ze złamaniem przez Berlin [[układ monachijski|układu monachijskiego]] zmusiło to rządy Francji i Wielkiej Brytanii do spóźnionego porzucenia [[appesamentappeasement]]u.</ref> Okręg Kłajpedy został włączony w granice [[Niemcy|Niemiec]]. Tego samego dnia niemieckie okręty weszły do portu w Kłajpedzie<ref name="Tajna wojna Stalina" />.