Oficerska Szkoła Topografów: Różnice pomiędzy wersjami

22 listopada 1934 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski [[Józef Piłsudski]] przedłużył do dwóch lat okres nauczania w Oficerskiej Szkole Topografów, ustalił nowy program nauczania i zasady wykorzystania absolwentów. Ponadto ustalił, że kandydaci będą przymowani co drugi rok, począwszy od 1936 roku, oraz przedłużył (do dwóch lat) okres szkolenia słuchaczom przyjętym na kurs dziesięciomiesięczny w 1934 roku. Warunki przyjęcia pozostały bez zmian. Pierwszy rok studiów obejmował kurs topografii, natomiast drugi rok studiów obejmował kurs geodezji, kartografii i reprodukcji. Po ukończeniu szkoły absolwenci byli przydzielani, w zależności od indywidualnych uzdolnień, do wydziałów fachowych Wojskowego Instytutu Geograficznego. Po dwuletniej praktyce bądź w czasie jej trwania, absolwenci mogli być przeniesieni na wniosek szefa WIG do Instytutu w granicach obowiązującego etatu<ref>Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 22 listopada 1934 roku, poz. 180.</ref>.

 

 

23 września 1935 roku kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, generał brygady [[Tadeusz Kasprzycki]] zatwierdził wzór i regulamin odznaki naukowej absolwentów Oficerskiej Szkoły Topografów<ref>Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 23 września 1935 roku, poz. 98.</ref>. Odznaki były nadawne na podstawie zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych ogłoszonego w [[Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych|Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk.]] Pierwsze nadanie odznak zostało ogłoszone 11 listopada 1936 roku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 27-28.</ref>.

* mjr [[Józef Kreutzinger]]

* płk Jan Morawski

 

== Absolwenci ==