Zygmunt Hertz: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się 18 stycznia 1908 w [[Warszawa|Warszawie]]. Syn Mieczysława Hertza i Marii Maybaum. Dzieciństwo spędził w [[Łódź|Łodzi]] i w [[Warszawa|Warszawie]], od 1920 mieszkał na stałe w [[Łódź|Łodzi]]. Po maturze (1926, [[Szkoła Zgromadzenia Kupców w Łodzi]]) przez rok studiował ekonomię w [[Owens College]] w [[Manchester|Manchesterze]], w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Po powrocie do [[Polska|Polski]] pracował w biurze handlowym swego ojca – przedstawicielstwo firmy [[Solvey]]. W lutym 1939 poślubił [[Zofia Neuding|Zofię Neuding]]. Podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 w artylerii przeciwlotniczej. W czerwcu 1940 aresztowany – wraz z żoną – we [[Lwów|Lwowie]], podczas masowej akcji [[NKWD]]. Deportowani do [[Cyngłok|Cyngłoku]] ([[Maryjska ASRR]]), spędzili 14 miesięcy w łagrze, pracując przy wyrębie lasu. Amnestionowani na mocy [[Układ Sikorski - Majski|układu Sikorski – Majski]]. Pod koniec września 1941 oboje wstąpili do [[Armia Andersa|Armii Polskiej]], utworzonej w [[ZSRR]] pod dowództwem [[Anders|gen. Andersa]]. Wcielony do 6 Dywizji Armii Polskiej (następnie 7 DAPl, 8 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Ciężkiej). Wraz z [[2. Korpus Polski|2.Korpusem]] przeszedł cały szlak bojowy do [[Włochy|Włoch]].

[[Image:Zespol_Kultury.JPG|250px|thumb|right|Zespół „Kultury”, koniec lat 50-tych, (od lewej) Henryk Giedroyc (w ILP od 1952), Zofia Hertz, Jerzy Giedroyc, Zygmunt Hertz, Maisons – Laffitte (fot. Archiwum ILP)]]Współzałożyciel – wraz z [[Jerzy Giedroyc|Jerzym Giedroyciem]], żoną [[Zofia Hertz|Zofią Hertz]] i [[Józef Czapski|Józefem Czapskim]] – [[Instytut Literacki|Instytutu Literackiego]] (powołany w 1946 w [[Rzym|Rzymie]], w 1947 przeniesiony do [[Maisons–Laffitte|Maisons – Laffitte]] pod [[Paryż|Paryżem]]). Zajmował się stroną administarcyjną. Był rzecznikiem i opiekunem wielu pisarzy, malarzy, działaczy politycznych – zarówno tych przyjeżdżających z Polski tylko z wizytami i tych którzy wybierali los emigrantów. [[Instytut Literacki|Instytut Literacki]] stał się ośrodkiem skupiającym i współpracującym z wybitnymi polskimi publicystami i pisarzami emigracyjnymi, autorami objętymi cenzurą w komunistycznej Polsce i Europie Środkowo–Wschodniej. Jego działalność wydawnicza obejmowała: miesięcznik [[Kultura (miesięcznik)|„Kultura”]] (1947 – 2000), serię [[„Biblioteka Kultury”]], w skład której wchodziły: [[Zeszyty Historyczne|„Zeszyty Historyczne”]] (1962 – 1972 półrocznik, następnie kwartalnik – dotyczący najnowszej historii Polski i krajów środkowo – europejskich) – założycielem i redaktorem obu periodyków był [[Jerzy Giedroyc|Jerzy Giedroyc]] – oraz setki tytułów książek (dzieła literackie i książki o charakterze politycznym i pamiętnikarskim). Nigdy nie wystąpił o obywatelstwo francuskie, miał status polskiego uchodźcy politycznego (od grudnia 1948). Zmarł 5 października 1979 w [[Maisons – Laffitte]]. Pochowany jest na pobliskipobliskim na cmentarzu, w [[Mesnil – le – Roi]], gdzie spoczywają również inni twórcy paryskiej [[Kultura (miesięcznik)|„Kultury”]]. Dla uczczenia jego pamięci [[Instytut Literacki|Instytut Literacki]] ustanowił Nagrodę Literacką im. Zygmunta Hertz (przyznawana 1979 – 1999).